مناجات المفتقرینمناجات المفتقرین یا مناجات نیازمندان، از مناجات‌های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده است و انسان را به فقر و نیازمندی خود به خداوند آگاه می‌کند و این باور و معرفت را در او پدید می‌آورد که انسان در آنچه دارند و در آنچه که ندارد، سر تا پا نیازمند و محتاج خداست. ۱ - منبع دعامناجات المفتقرین از امام سجاد (ع) نقل شده و در صحیفه سجادیه ، بحارالانوار و مفاتیح الجنان [۲]
مفاتیح الجنان قمی ، شیخ عباس، ،۱۷۴ ـ۱۷۵.
آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز دوشنبه تعیین کرده است. ۲ - آموزه‌های دعا• برطرف شدن کمبودهای زندگی انسان، تنها با لطف و مهر الهی است. • دیگران نیز خودمان فقیرند و ناتوان در برطرف کردن فقر و تهیدستی انسان. • خداوند مقصود و مطلوب جویندگان و ولی صالحان و شایستگان. • تنها راه حل مشکلات انسان، توجه به خداوند و چنگ زدن به ریسمان الهی و انجام دستورات او. • عبادت و اعمال نیک انسان، ناشی از توفیق الهی است. • اعتراف به ذلت و خواری خود و ناچیز دانستن عبادات خویش. [۴]
سجاده‌های سلوک، مصباح یزدی، محمد تقی،ج۲، ص ۱۷۵ ـ ۱۵۸.
۳ - پانویس
۴ - منابع• مصباح یزدی، محمد تقی، سجاده‌های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد (ع)، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ۱۳۹۰ش. • مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. • قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۷ش. رده‌های این صفحه : امام سجاد
|