نسبت ارسالینسبت إرسالی به نسبت حاکی از درخواست ایجاد فعل در خارج اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفنسبت ارسالی، مقابل نسبت زجری بوده و عبارت است از نوعی نسبت انشایی موجود در اوامر، که همان موضوع له صیغه امر است که بر ایجاد نسبت بین فاعل و حدث در خارج دلالت می‌کند؛ برای مثال، در جمله «اذهب» متکلم از مخاطب می‌خواهد ذهاب از او حادث گردد؛ یعنی نسبتی که بین ذهاب(حدث) و مخاطب(فاعل) است ایجاد شود؛ بنابراین، متکلم به کمک امر(اذهب) مخاطب را به سوی ایجاد این نسبت در خارج روانه نموده و از او می‌خواهد ذهاب را در خارج محقق نماید. [۳]
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۱۴۴.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۲۲، برگرفته از مقاله «نسبت إرسالی». رده‌های این صفحه : نسبت انشایی
|