نهی ظاهریبه نهی مستفاد از اماره یا اصل عملی ؛ یا احکام مستفاد از اصول عملی برای مکلّف شاکّ یا جاهل به حکم واقعی ، نهی ظاهری گفته می شود. ۱ - معانی اصطلاحینهی ظاهری، مقابل نهی واقعی بوده و دارای دو معنای اصطلاحی است: ۱.۱ - معنای اول۱. در یک اصطلاح، نهی ظاهری نهیی است که به وسیله یکی از اصول عملی و یا اماره‌ای، ثابت می‌گردد؛ به بیان دیگر، نهیی است که در صورت جهل یا شک مکلف در تکلیف واقعی ، متوجه وی می‌شود، مانند این که در خبر واحدی از استعمال توتون نهی شود. ۱.۲ - معنای دوم۲. در اصطلاح دوم، نهی ظاهری فقط شامل مؤدّای اصول عملیه می‌شود که به کشف واقع نظر ندارد، بلکه بیان گر وظیفه شاک در حکم واقعی، و برای رفع سرگردانی وی در مقام عمل است. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۶۳، برگرفته از مقاله «نهی ظاهری». رده‌های این صفحه : نواهی
|