وصیت برای جنین (حقوق)وصیت برای جنین، مشروط به احراز وجود و زنده متولّد شدن او است. طبق قانون مدنی جنین دارای نوعی شخصیّت است و می‌تواند صاحب حقّ باشد و کسی برای او وصیّت کند. ۱ - شرط صحت وصیتوجود شخص طبیعی از لحاظ حقوقی با تولّد او آغاز می‌شود و از این تاریخ است که انسان طرف حقّ قرار می‌گیرد و از حقوق مدنی و سایر حقوق برخوردار می‌گردد. ممکن است جنین از لحاظ زیست‌شناسی، موجود مستقلّی به شمار آید و شخص محسوب گردد، لیکن از نظر حقوقی تا هنگامی‌که زنده بدنیا نیامده است، شخص مستقلّی به حساب نمی‌آید و نمی‌تواند دارنده حقّ باشد. با وجود این، در صورتی که مصلحت اقتضا کند، ممکن است جنین حتّی قبل از تولّد دارای حقّ گردد، مشروط بر این‌که زنده به دنیا بیاید. ماده ۹۵۷ قانون مدنی در این مورد مقرّر می‌دارد: «حمل از حقوق مدنی متمتّع می‌گردد، مشروط بر این‌که زنده متولّد شود». بنابراین جنین نیز دارای نوعی شخصیّت است و می‌تواند صاحب حقّ باشد و کسی برای او وصیّت کند. [۱]
صفایی، سیدحسین و سیدمرتضی قاسم‌زاده، حقوق مدنی اشخاص و محجورین، ص۳۳.
صحّت وصیّت برای حمل مشروط به احراز وجود و زنده متولّد شدن اوست. از این‌رو ماده ۵۸۱ قانون مدنی با صراحت اعلام می‌دارد: «وصیّت برای حمل صحیح است لیکن تملّک او منوط است بر این‌که زنده متولّد شود».۲ - پانویس
۳ - منبعانصاری، قدرت‌الله، احکام و حقوق کودکان در اسلام، ج۱، ص۲۳۸، برگرفته از بخش «گفتار دوّم:احکام جنین و رعایت حقوق کودک پیش از تولّد»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۸/۱۶. |