زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

پلایو





پلایو، یکی از فرماندهان ارتش قوط بود که از مقابل سپاهیان مسلمان گریختند. او سرانجام به سال ۱۱۸ ق درگذشت.


۱ - معرفی اجمالی



پلایو، یکی از فرماندهان ارتش قوط بود که از مقابل سپاهیان مسلمان به فرماندهی طارق بن زیاد و موسی بن نصیر گریختند. او در دوره زمام‌داری امیر‌ اندلس، عنبسة بن سحیم، شورید و خود و یارانش به غاری در کوه بلندی از کوه‌های شمال اسپانیا در ناحیه اشتریش جلّیقه به نام «اونجا» پناه گرفت. از این‌رو، آن غار «غار اونگا» یا «کووا دونگا Covadonga» نامیده شد و عرب‌ها آن را «صخره پلای» یا «صخره» می‌نامند.
مسلمانان آنان را مدتی محاصره کردند، ولی آنان با استفاده از عسل که در دیواره‌های غار یافتند ـ به حیات خود ادامه دادند و هنگامی که مسلمانان خسته شدند برای کم‌اهمیت شمردنشان، آنان را به حال خود واگذاشتند. پلایو در سال ۱۱۸ ق (۸۳۷ م) درگذشت. اسپانیایی‌ها او را در حد قدّیسان بالا بردند و هر سال به دیدار مزار او می‌روند.
[۲] ابن عذاری مراکشی، احمد بن محمد، البیان المغرب فی اخبار الملوک الاندلس و المغرب، ج۲، ص۲۹.


۲ - پانویس


 
۱. مقری تلمسانی، احمد بن محمد، نفح الطیب، ج۱، ص۲۷۶.    
۲. ابن عذاری مراکشی، احمد بن محمد، البیان المغرب فی اخبار الملوک الاندلس و المغرب، ج۲، ص۲۹.
۳. عنان، محمد عبدالله، دوله الاسلام فی الاندلس، ج۱، ص۲۱۱.    
۴. عنان، محمد عبدالله، دوله الاسلام فی الاندلس، ج۱، ص۲۰۹.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۱۰.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.