زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

کتمان حیض (قرآن)





بهترین ضامن اجراى قوانین الهی، و صداقت زن در ادعاهایش ایمان به خداوند است.


۱ - حرمت کتمان



حرمت کتمان حیض، برای زنان مطلقه:
• « والمطـلقـت... ولا یحل لهن ان یکتمن ما خلق الله فی ارحامهن...؛ و زنان طلاق داده شده باید مدت سه پاكى (از عادت زنانه) خود را در انتظار دارند (عدّه نگه دارند) و اگر به خدا و روز واپسین ایمان دارند بر آنها جایز نیست كه آنچه را خداوند در رحم‌هایشان آفریده (از خون حیض یا فرزند) پنهان دارند (مثلا حیض سوم را دیده ولى انكار كنند تا به وسیله رجوع به شوهر اول بازگردند یا ندیده ادعاى دیدن كنند تا مانع از رجوع شوهر شوند یا وجود اولاد را انکار نمایند تا شوهر دیگر كنند)، و شوهران‌شان (در طلاق رجعی) سزاوارترند آنها را در زمان عده (به همسرى) بازگردانند اگر قصد آشتى و سازش دارند، و براى آنها بر عهده مردان (در سنت فطرت و حکم شریعت) حقوقى شایسته است (چون حق استمتاع و نفقه و حسن معاشرت و ارث) مانند حقوقى كه (براى مردان) بر عهده آنهاست (مثل حق طلاق، استمتاع، حسن معاشرت، و انتخاب همسر دیگر، منع از سفر، ولایت بر اولاد، ارث و غیره) و مردان را (به شهادت اختلاف كمّ و كیف ) بر آنها برترى است. و خداوند مقتدر و حكیم مصلحت‌دان (در تکوین و تشریع ) است.» طبق یک احتمال، مقصود از «فی ارحامهن» حیض است. اگر گفته زنان درباره طهر، حیض، بارداری و هر آنچه در مدت حیض دخیل است، پذیرفته نباشد، حرمت کتمان، لغو می‌شود.

۲ - نقش ایمان در عدم کتمان



ایمان به خدا و قیامت، بازدارنده زنان از کتمان حیض:
• « والمطـلقـت یتربصن بانفسهن ثلـثة قروء ولا یحل لهن ان یکتمن ما خلق الله فی ارحامهن ان کن یؤمن بالله والیوم الاخر...؛ و زنان طلاق داده شده باید مدت سه پاكى (از عادت زنانه) خود را در انتظار دارند (عدّه نگه دارند) و اگر به خدا و روز واپسین ایمان دارند بر آنها جایز نیست كه آنچه را خداوند در رحم‌هایشان آفریده (از خون حیض یا فرزند) پنهان دارند ...»

۳ - تفسیر آیه



خداوند در قرآن کریم قابل توجه اینكه مساله آغاز و پایان ایام عده را كه معمولا خود زن مى‌فهمد نه دیگرى بر عهده او گذارده، و گفتار او را سند قرار داده لذا امام صادق (علیه‌السّلام) در تفسیر آیه فوق مى‌فرماید: قد فوض اللَّه الى النساء ثلاثة اشیاء الحیض و الطهر و الحمل: خداوند سه چیز را به زنان واگذار كرده عادت ماهانه، پاك شدن و حامله بودن. از آیه فوق نیز مى‌توان این معنى را اجمالا استفاده كرد زیرا مى‌فرماید براى زن جایز نیست آنچه را خداوند در رحم او آفریده كتمان كند، و بر خلاف واقع سخن گوید، یعنى سخن او مورد قبول است. جمله (ما خَلَقَ اللَّهُ فِی أَرْحامِهِنَ‌) به گفته جمعى از مفسران، دو معنى مى‌تواند داشته باشد، فرزند و عادت ماهانه، زیرا هر دو را خداوند در رحم زن آفریده است، یعنى نباید حمل خود را مخفى كند و بگوید به عادت ماهانه مبتلا مى‌شود، تا مدت عده را كمتر كند (زیرا عده زن باردار وضع حمل است) و در مورد عادت ماهانه، چه از نظر شروع، و چه از نظر پایان، نیز نباید خلاف گویى كند، استفاده هر دو معنى از تعبیر فوق نیز بعید به نظر نمى‌رسد.

۴ - پانویس


 
۱. بقره/سوره۲، آیه۲۲۸.    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۹۹.    
۳. بقره/سوره۲، آیه۲۲۸.    
۴. روحانی، محمد صادق، فقه الصادق، ج۲۲، ص۴۸۸.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۱۵۵.    


۵ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۲۴۸، برگرفته از مقاله «کتمان حیض».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.