تغیر مسیر یافته از - آلاء
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

آلاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)






آلاء یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای نعمت‌ها، که در بیان حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد حمد و سپاس از وجود نعمت‌های الهی آمده است.


۱ - مفهوم‌شناسی



آلاء به معنای نعمت‌ها می‌باشد. مفرد آن الی (بر وزن جسر و فرس و عنب) آید. این واژه در قرآن مجید و نهج البلاغه پیوسته به صورت جمع آمده است: «نحمده علی آلائه کما نحمده علی بلائه.»
این کلمه مجموعا پنج بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۲ - پانویس


 
۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۶۹، خطبه۱۱۴.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۲۱، خطبه۱۵۷.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۳، خطبه۱۹۱.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۷۸، خطبه۱۸۸.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۲، خطبه۲۲۲.    


۳ - منبع


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «آلاء»، ص۷۳.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.