تغیر مسیر یافته از - ارومات
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ارومات (مفردات‌نهج‌البلاغه)





ارومات (به ضم الف) از مفردات نهج البلاغه، به معنای اصل، بنیه و ریشه‌ی درخت می‌باشد. امام علی (علیه‌السلام) برای معرفی پاکی و قداست نسل پیشین رسول خدا (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم)، از همین کلمه استفاده نموده است.


۱ - مفهوم‌شناسی



اروم و ارومه به معنی اصل و ریشه درخت است. جمع آن اروم و ارومات آید.
[۱] فراهيدي، خليل بن أحمد، العین، ج۸، ص۲۹۶، بی‌جا، مؤسس دار النشر، بی‌تا.


۲ - پاک بودن نسب رسول خدا



این کلمه فقط یک‌ بار در «نهج البلاغه» به کار رفته که در رابطه با رسول خدا (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرموده: «حتی افضت کرامة اللّه سبحانه و تعالی الی محمد (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) فاخرجه من افضل المعادن منبتا و اعّز الارومات مغرسا؛ تا کرامت خدا به طرف محمد (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) کشیده شد، خداوند او را از بهترین معادن (نسلها) از حیث محل روئیدن و از گرامی‌ترین اصول (خانواده‌ها) از حیث محل کاشتن بیرون آورد.» اشاره به پاکی و قداست نسبت آن حضرت است که از نسل پاک حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) بود.

۳ - پانویس


 
۱. فراهيدي، خليل بن أحمد، العین، ج۸، ص۲۹۶، بی‌جا، مؤسس دار النشر، بی‌تا.
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۹، خطبه۹۴.    


۴ - منبع


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ارومات»، ص۴۵.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.