تغیر مسیر یافته از - ازف
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ازف (مفردات‌نهج‌البلاغه)






ازف یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای نزدیک شدن می‌باشد که در بیان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، به معنای نزدیک بودن روز واپسین بکار رفته است.


۱ - مفهوم‌شناسی



ازف (بر وزن شرف) به معنای نزدیک شدن است. «ازف الرجل ازفا: اقترب»

۲ - کاربردها



در رابطه با قیامت فرموده است: «حتی اذا تصّرمت الامور و تقضّت الدّهور و ازف النّشور اخرجهم من ضرائح القبور...؛ تا چون کارها گذشت و روزگارها منقضی گردید و قیامت نزدیک شد، خداوند مردم را از ضریح‌های قبر خارج خواهد فرمود.»

۳ - پانویس


 
۱. زبیدی، المرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۲، ص۸۰، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۸، خطبه۸۳.    


۴ - منبع


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ازف»، ص۴۶.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.