استئداء (مفردات‌نهج‌البلاغه)استئداء یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای طلب اداء می‌باشد که در بیان حضرت امیر (علیه‌السلام)، در خصوص تبیین بعثت انبیاء الهی بکار رفته است. ۱ - مفهومشناسیاستئداء عبارت است از طلب اداء. به‌همین جهت در خصوص بعثت انبیاء الهی می‌فرماید: «فبعث فیهم رسله و واتر الیهم انبیائه لیستادوهم میثاق فطرته...؛ خدا در میان مردم رسولان خود را مبعوث کرد، و پیامبرانش را پی در پی فرستاد تا پیمان فطرت خدا را از مردم بطلبند (و آن اقرار به توحید است).» و در جای دیگری آمده است: «و الله مستادیکم شکره و مورّثکم امره؛ خداوند شکر نعمت‌هایش را از شما می‌طلبد و دستورات خویش را به شما ارث می‌گذارد که رعایت کنید.» ۲ - پانویس
۳ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «استئداء»، ص۳۵-۳۶. |