اغناء (مفردات قرآن)اغناء از اصطلاحات به کار رفته در قرآن کریم به معنای کفایت کردن و بینیاز کردن است. ۱ - واژهشناسی«اغْناهُ اللَّهُ: جَعَلَهُ غَنِیّاً- اغْنی عَنْهُ: اجْزَاهُ» مثل «وَ لا یُغْنِی عَنْکَ شَیْئاً؛ کفایت نمیکند تو را از هیچ چیز»؛ «یَوْمَ لا یُغْنِی مَوْلًی عَنْ مَوْلًی شَیْئاً؛ روزی که هیچ دوستی دوستی را کفایت نمیکند» و مثل: «اِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ؛ اگر فقیر باشند خدا از فضل خود آنها را غنی و بینیاز میکند». با مراجعه به قرآن مجید خواهیم دید که غنی چون به معنی کفایت باشد با «عن» و «من» و چون به معنی بینیاز کردن باشد بدون «من» و «عن» آید مثل آیات گذشته و در آیه «حِکْمَةٌ بالِغَةٌ فَما تُغْنِ النُّذُرُ». کلمه «عن الناس» مقدّر است مثل «وَ ما تُغْنِی الْآیاتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لا یُؤْمِنُونَ». ۲ - پانویس
۳ - منبع• قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اغناء»، ج۵، ص۱۲۵. ردههای این صفحه : اصطلاحات ادبی | اصطلاحات قرآنی | قاموس قرآن | واژگان قرآنی | واژه شناسی واژگان قرآن
|