تغیر مسیر یافته از - افخ
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

افخ (مفردات‌نهج‌البلاغه)





افخ از مفردات نهج البلاغه، به معنای قسمتی نرم از سر طفل است.


۱ - مفهوم‌شناسی



افخ: یافوخ، قسمت نرم سر طفل است که وقت دست زدن، نرمی آن احساس می‌شود. جمع آن «یآفیخ» است و در لغت آمده: «الیافوخ: الموضع الذی یتحرک من راس الطفل.»

۲ - توصیف یاران در صفین



امام علی (صلوات‌اللّه‌علیه) در تعریف یارانش در صفّین فرموده: «و انتم لهامیم العرب و یآفیخ الشرف؛ شما بزرگان و شرفاء عرب و قله‌های شرف هستید.»
«لهمیم» بکسر اوّل مقدّم و شریف، جمع آن «لهامیم» است. این لفظ فقط یک بار در کلام امام (علیه‌السّلام) آمده است.

۳ - پانویس


 
۱. ابن منظور، لسان العرب، ج۳، ص۵، بیروت، دار صادر، چ سوم، ۱۴۱۴.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۵، خطبه۱۰۷.    
۳. أزهری، محمد بن أحمد، تهذیب اللغة، ج۶، ص۱۶۹، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، بی‌تا    .


۴ - منبع


قرشی بنابی، علی‌اکبر،مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «افخ»، ص۵۳.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.