بسء (مفردات‌نهج‌البلاغه)بُس‌ء (بر وزن قُفل) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای اُنس گرفتن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص مخالفان اهل بیت (علیهم‌السّلام) از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیبُسء (بر وزن قُفل) به معنای اُنس گرفتن آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «بئس به بسا: انس.» ۲ - کاربردهاامام (علیه‌السلام) در رابطه با مخالفان اهل بیت (علیهم‌السّلام) فرموده‌اند: «کاّنی انظر الی فاسقهم و قد صحب المنکر فالفه و بسی‌ء به و وافقه؛ گویا به فاسقشان می‌نگرم که با کارهای منکر انس گرفته و موافقت کرده است.» ۳ - تعداد کاربرداین کلمه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بُس‌ء»، ص۱۳۳-۱۳۲. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|