بلغت (مفردات‌نهج‌البلاغه)بُلغَت (به ضم باء و سکون لام) از مفردات نهج البلاغه، به معنای کفایت می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص قناعت داشتن در زندگی، از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیبُلغَت (به ضم باء و سکون لام) به معنای کفایت آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی قناعت داشتن در زندگی را این‌گونه معرفی می‌نماید: «و من اقتصر علی بلغة الکفاف فقد انتظم الراحة و تبوّء خفض الدعة؛ هر کس به کفایت کفاف قانع باشد به راحت رسیده و وسعت عیش را آماده کرده است.» ۳ - پانویس
۴ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلغت»، ص۱۵۴. |