بلول (مفردات‌نهج‌البلاغه)بُلول (به ضم باء) بر وزن عقول، یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای شفا یافتن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در در موعظه کردن افراد انسان، این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیبُلول (به ضم باء) بر وزن عقول، به معنای شفا یافتن آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در موعظه‌ای خطاب به انسان، می‌فرماید: «اما من دائک بلول ام لیس من نومتک یقظة؛ آیا از دردت شفا یافتنی و یا از خوابت بیدار شدنی نیست؟» ۳ - تعداد کاربرداین لفظ با مشتقاتش جمعاً هفت بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلول»، ص۱۵۵. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|