تئق (مفردات‌نهج‌البلاغه)تَئق (بر وزن عقل) از مفردات نهج البلاغه، به معنای پُر شدن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف اسلام از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیتَئق به معنای پُر شدن آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «تئق الحوض: امتلا.» ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در توصیف اسلام فرموده است: «و هدم ارکان الضلالة برکنه و سقی من عطش من حیاضه و اتاق الحیاض بمواتحه؛ خداوند ضلالت را با رکن اسلام منهدم کرد و عطشان را از حوض‌های آن آب داد، و حوض‌ها را برای آب برداران پُر کرد.» «ماتح»: کسی است که از حوض، آب بر می‌دارد. ۳ - تعداد کاربرداین واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تَئق»، ص۱۶۹. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|