زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

تفخیم





تَفخیم به معنای درشت و محکم ادا کردن حرف می باشد و از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.


۱ - تعریف تفخیم



تفخیم به مفهوم نخست از اصطلاحات علم تجوید و عبارت است از تلفّظ درشت و محکم حرف؛ به‌گونه‌ای که هنگام ادا دهان از صدای آن پر شود. این صفت برای حروف استعلاء (خ، ص، ض، ط، ظ، ع، ق) و نیز برای دو حرف «ل» و «ر» ذکر شده است.

۲ - رعایت تفخیم در نماز



رعایت تفخیم در نماز همانند دیگر صفات حروف ـ که موجب نیکو شدن قرائت و تجوید می‌گردد ـ واجب نیست؛ لیکن مستحب است. برخی در استحباب آن نیز اشکال کرده‌اند.
در خصوص تکبیرة الاحرام، برخی فقها رعایت تفخیم در «ل» لفظ جلاله «اللّه» و «ر» در «اکبر» را احتیاط مستحب و برخی سزاوار دانسته‌اند.

۳ - پانویس


 
۱. طباطبایی یزدی، سید محمد کاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۴۶۵.    
۲. خویی، سید ابو القاسم، منهاج الصالحین، ج۱، ص۱۵۸.    


۴ - منبع


فرهنگ فقه اهل بیت مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲، ص۵۵۸.    


رده‌های این صفحه : تجوید | تلاوت قرآن | قرآن شناسی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.