زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

تنجز






تَنَجُّز از مراتب حکم (تکلیف) هست.


۱ - منظور از تَنَجُّز



عنوان تنجّز در کلمات فقها با اضافه به تکلیف و نیز مصادیق تکلیف، یعنی وجوب و حرمت به کار رفته و در اصول فقه از مراتب حکم شمرده شده است که مراد از آن رسیدن حکم (تکلیف) به مرحله‌ای است که مخالفت آن موجب عقاب می‌گردد.

۲ - دیدگاه امامیه در شرط تَنَجُّز



از دیدگاه امامیّه، تکالیف الهی بین عالم و جاهل مشترک است؛ لیکن علم به آن همچون قدرت و التفات، شرط تنجّز تکلیف دانسته شده است. از دیدگاه بسیاری در تنجّز تکلیف فرقی بین علم تفصیلی و علم اجمالی نیست.

۳ - پانویس


 
۱. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۳۹-۳۰.    
۲. روحانی، سید محمد صادق، فقه الصادق، ج۷، ص۲۹۲.    
۳. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۱۲۴-۱۲۳.    
۴. مؤمن قمی، محمد، تسدید الاصول، ج۲، ص۲۲۰.    
۵. حکیم، سید محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۴، ص۲۷۲.    


۴ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۶۴۰.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.