تورکتورّک در سه معنا به کار رفته است: ۱. نشستن بر ران چپ و نهادن پشت پای راست بر کف پای چپ. ۲. سنگینی بدن را گاه بر پای راست و گاه بر پای چپ نهادن. ۳. گذاشتن دستها بر بالای ران و تکیه کردن بر آن. از معنای نخست در باب صلات سخن گفته شده است. ۱ - معانی تورّک۱. نشستن بر ران چپ و نهادن پشت پای راست بر کف پای چپ. ۲. سنگینی بدن را گاه بر پای راست و گاه بر پای چپ نهادن. ۳. گذاشتن دستها بر بالای ران و تکیه کردن بر آن. تورّک به معنای دوم و سوم در حال ایستادن انجام می‌شود. ۲ - تخصّراز معنای سوم به «تخصّر» نیز تعبیر شده است؛ هرچند برخی آن را غیر از تخصّر دانسته و تخصّر را به تکیه دادن بر تهیگاه تعریف کرده‌اند. [۷]
البیان، ص۱۸۵.
۳ - معنای مشهور در تورّکتورّک به معنای نخست، مشهور است. از آن در باب صلات سخن گفته شده است. ۴ - حکم تورّکتورّک در حال قیام در نماز مکروه است. برخی آن را به معنای دوم و برخی به معنای سوم تعریف کرده‌اند. برخی نیز اجتناب از تورک به هر دو معنا را اولی دانسته‌اند. تورّک به معنای نخست بین دو سجده، نیز پس از سجدۀ دوم، همچنین در حال خواندن تشهّد و گفتن سلام برای مردان،و در مقابل، تربّع برای زنان مستحب است. ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۶۶۰. |