زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

جبایه





جِبایه به معنای جمع آورى مالیات می باشد و از این عنوان در باب زکات و تجارت سخن گفته‌اند.


۱ - بیان جبایه



به گرد آورنده مالیات، اعم از زکات ، خراج ، جزیه و مانند آنها «جابى»، «عامل» و «ساعى» گویند.

۲ - احکام جبایه



از وظایف امام یا نایب او در زمان بسط ید، نصب فردى براى جمع آورى مالیات است.
بر کسى که مالیات بر عهده دارد، پرداخت آن به جابى در صورت مطالبه وى واجب است.
[۲] المعالم الزلفی ،ص۱۱۴ .


۳ - قبول منصب جبایت



قبول منصب جبایت، از جانب حاکم عادل یا نایب او جایز است و از جانب حاکم جائر در صورتى که پذیرش آن مستلزم ارتکاب حرامی گردد، جایز نیست. در غیر این صورت، جواز آن محلّ بحث است.




۴ - پانویس


 
۱. جواهرالکلام،ج۱۵،ص۴۱۷-۴۲۴.    
۲. المعالم الزلفی ،ص۱۱۴ .
۳. جواهرالکلام،ج۲۲،ص۱۵۵-۱۵۷.    
۴. المکاسب المحرمة،ج۲،ص۱۰۶.    


۵ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، جلد۳،صفحه۴۵.    



رده‌های این صفحه : زکات | فقه | مالیات




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.