تغیر مسیر یافته از - جدث
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

جدث (مفردات‌نهج‌البلاغه)






جَدث (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای قبر که حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد خندیدن فردی در تشیع جنازه و گذشتگان و... از این واژه استفاده نموده است.


۱ - مفهوم‌شناسی



جَدث (به فتح جیم) به معنای قبر، آمده و جمع آن اجداث است.

۲ - کاربردها



امام (صلوات‌الله‌علیه) هنگامی که در تشییع جنازه‌ای مشاهده نمود فردی می‌خندد، فرمود: گویی مردگان مسافرانی هستند و میراثشان را می‌خوریم؛ گویی ما بعد از آن‌ها همیشه در جهان خواهیم ماند. «و کانّ الذّی نری من الاموات سفر عمّا قلیل الینا راجعون نبوّئهم اجداثهم و ناکل تراثهم کانّا مخلّدون بعدهم.» و درباره گذشتگان می‌فرماید: «و اصبحت مساکنهم اجداثا و اموالهم میراثا لا یعرفون من اتاهم و لا یحفلون من بکاهم.»

۳ - تعداد کاربرد



این واژه شش ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۴ - پانویس


 
۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹۰، حکمت۱۲۲.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۵۲، خطبه۲۳۰.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۹، خطبه۸۳.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۹، خطبه۱۵۶.    


۵ - منبع


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جدث»، ص۲۰۴-۲۰۳.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.