جدر (مفردات‌نهج‌البلاغه)جَدِر (به فتح جیم و کسر دال) یا جدیر یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای لایق، سزاوار و برازنده که حضرت علی (علیه‌السلام) در جریان شبیخون لشکر معاویه به شهر الانبار، و... از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجَدِر (به فتح جیم و کسر دال) یا جدیر به معنای لایق، سزاوار و برازنده آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در جریان شبیخون لشکریان معاویه به شهر انبار و کشته شدن فرماندار آن اطلاع داد و فرمود: به من خبر رسید که غارتگران، زنان مسلمان و اهل ذمّه را غارت کرده‌اند و بعد فرمود: «فلو انّ امرء مسلما مات من بعد هذا اسفا ما کان به ملوما بل کان به عندی جدیرا؛ اگر کسی از شنیدن این، از غصه بمیرد سزاوار است.» همچنین امام (علیه‌السلام) در بیانی دیگر فرموده است: اگر دیدید روزی اقبال به کسی روی آورده با او شریک تجارت باشید که روزی به شما نیز روی آورد: «شارکوا الذی قد اقبل علیه الرّزق فانّه اخلق للغنی و اجدر باقبال الحظّ علیه.» ۳ - تعداد کاربرداین واژه و مشتقات آن پنج بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جواد»، ص۲۰۶. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|