جلس (مفردات‌نهج‌البلاغه)جلس (به فتح جیم) یا جُلُوس یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای نشستن و نشستن با کسی و چیزی، می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و قرآن کریم، از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجلس (به فتح جیم) یا جُلُوس یا مُجالسه به معنای نشستن و نشستن با کسی و چیزی، آمده است. این واژه اعم از قعود است. واژه «مُجالسه» نیز به معنای نشستن با کسی و چیزی می‌باشد. چنان‌که گفته می‌شود: «جالسه: جلس معه.» واژه «جِلسه» (به کسر جیم) برای هیئت است. واژه «مجلس» نیز اسم مکان به معنای محلّ نشستن است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرموده است: «و لقد کان صلّی اللّه علیه و آله یاکل علی الارض و یجلس جلسة العبد و یخصف بیده نعله؛ رسول الله (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) بر روی زمین غذا می‌خورد و چون بندگان در هیئت بردگان می‌نشست.» امام (علیه‌السلام) همچنین در وصف قرآن مجید فرموده است: «ما جالس هذا القرآن احد الّا قام عنه بزیادة او نقصان زیادة فی هدی او نقصان من عمی.» ۳ - تعداد کاربرداین واژه پانزده بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جلس»، ص۲۲۵. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|