جم (مفردات‌نهج‌البلاغه)جَم (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای کثیر، بسیار، هر چیز بسیاری که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص اقسام مردم از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجَم (به فتح جیم) به معنای کثیر، بسیار، هر چیز بسیاری آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «جمّ الماء: کثر.» ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در بیان اقسام مردم خطاب به کمیل فرموده است: «... اِنَّ هَاهُنَا لَعِلْماً جَمّاً وَ اَشَارَ بِیَدِهِ اِلَی صَدْرِهِ لَوْ اَصَبْتُ لَهُ؛ بدان که در اینجا (اشاره به سینه مبارک کرد) دانش فراوانی انباشته است، ای کاش کسانی را می‌یافتم که می‌توانستند آن را بیاموزند.» ۳ - پانویس
۴ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جم»، ص۲۳۰. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|