صحابیصَحابی مصاحب رسول خدا صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله می‌باشد. ۱ - معناصحابی منسوب به « صحابه » و صحابه برگرفته از «صُحبت» به معنای ملاقات، همنشینی و معاشرت است؛ لیکن در اصطلاح، صحابی مسلمانی را گویند که رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله را دیده باشد. برخی اضافه کرده‌اند که از آن حضرت روایت نیز کرده باشد. برخی دیگر افزوده‌اند:یا رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله او را دیده باشد. گفته شده است:صد و چهارده هزار نفر از آن حضرت روایت کرده‌اند [۱]
مجمع البحرین، واژه «صحب».
از آن در اصول فقه و نیز به مناسبت در فقه استدلالی در ابواب مختلف سخن گفته‌اند.۲ - فضیلت زیارتزیارت صحابه برگزیده رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله، همچون سلمان ، ابوذر ، عمار و مقداد مستحب است. ۳ - مذهبمراد از آن، گفتار یا رفتار صحابه است، بدون آن‌که مستند به قول یا عمل پیامبر صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله باشد. از دیدگاه فقهای شیعه امامی ، گفتار یا رفتار صحابه به خودی خود و به صرف صحابی بودن، بدون استناد به گفتار یا رفتار پیامبر صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله حجت نیست. [۳]
منتهی المطلب، ج۸، ص۱۷۹ و ۲۳۶.
[۴]
تمهید القواعد، ص ۲۷۸.
[۵]
الإنصاف فی مسائل دام فیها الخلاف، ص۱۹۰ و ۳۴۸.
[۶]
اصول الإستنباط، ص۳۴۰ و ۳۴۱.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۴۵. رده‌های این صفحه : اصحاب پیامبر | رجال
|