زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ظنین





ظَنین به معنای متهم از آن در باب شهادات سخن گفته‌اند .


۱ - تعریف ظنین



ظنین به کسی گویند که مردم به او بدگمان‌اند و به وی اعتماد ندارند. در روایتی فاسق و خائن از مصادیق ظنین شمرده شده‌اند. از این رو، ظنین به متهم به بی دینی یا متهم به دروغ و خیانت تعریف شده است. از آن در باب شهادات سخن گفته‌اند.
بر اساس روایتی، شهادت ظنین نزد قاضی پذیرفته نیست. ظنین هرچند در لغت به معنای مطلق متهم آمده است، لیکن از نگاه فقها مراد از آن تهمتی خاص است.

۲ - پانویس


 
۱. کتاب السرائر، ج۲، ص ۱۲۰.    
۲. مرآة العقول ۲۴، ص۲۴۷.    
۳. جواهر الکلام ۴۱، ص ۶۱.    
۴. وسائل الشیعة، ج۲۷، ص۳۷۳ - ۳۷۴.    


۳ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۲۶۷، برگرفته از مقاله«ظنین».    


رده‌های این صفحه : شهادات | فقه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.