عصمةعصمة در اصطلاحات فقه نظامی یعنی پیمان و قراردادی که بین مسلمانان و اهل ذمّه بسته می‌شود. ۱ - معنای لغویعَصَمَة در لغت، یعنی قلّاده و گردنبند، طوق گردن سگ. [۱]
بستانی، فوادافرام، فرهنگ جدید عربی- فارسی، مترجم محمد بندرریگی، ناشر اسلامی.
۲ - معنای اصطلاحیدر اصطلاح یعنی پیمان و قراردادی که بین مسلمانان و اهل ذمّه بسته می‌شود. ۳ - عصمة در فقهوقتی گفته می‌شود: «انْقَطَعَتِ الْعَصَمَةُ بَیْنَنا وَ بَیْنَ اهْلِ الذِّمَة» که آنها با یکی از شروط قرارداد مخالفت کرده باشند، یعنی آن قراردادی که بین ما و اهل ذمة بود، از بین رفت. تا زمانی که اهل کتاب به شرایط ذمّه وفادار هستند، لازم است آنها را یاری نموده و از تجاوز به آنها جلوگیری کرد و وقتی در شرطی از شرایط ذمه اخلال ایجاد کنند، (از ذمه خارج شده) و جان و اموال و اهلشان هدر می‌باشد. ۴ - پانویس
۵ - منبع• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۹۰. رده‌های این صفحه : اصطلاحات نظامی | قرارداد
|