فصاحتفَصاحت،ادای صحیح و دقیق حروف است. ۱ - معنای فصاحتفَصاحت،ادای صحیح و دقیق حروف ، بیان مقصود در قالب کلمات عاری از ابهام، غرابت و ضعف تألیف می باشد. ۲ - احکام مرتبطاز فصاحت به معنای نخست در باب صلات سخن گفته‌اند ۳ - از ویژگی های مؤذنمستحب است مؤذن از ویژگیهایی، از جمله فصاحت برخوردار باشد مقصود از فصاحت در اینجا معنای اصطلاحی آن؛ یعنی بیان مقصود با الفاظ فصیح نیست؛ زیرا الفاظ اذان توقیفی و غیر قابل افزایش و نقصان است؛ بلکه مراد، معنای لغوی فصاحت؛ یعنی ادای حروف بدون لکنت و به صورت واضح و کامل است [۱]
الفوائد الملیّة، ج۱، ص۱۴۹ ۱۵۰.
۴ - فصیح ادا کردن بعضی از حروف در اذاندر روایات بر فصیح ادا کردن «الف» و «ها» در اذان تأکید شده است در این‌که مقصود از «الف» و «ها» کدام «الف» و «ها» است، احتمالاتی ذکر شده است:«الف» و «ها» در هر جای موجود در اذان؛ «الف» و «ها» ی واقع در آخر فصول اذان، همچون «الف» و «ها» ی آخر «اللّه» و «الصلاة»؛ و «الف» و «ها» ی کلمه جلاله «اللّه» [۳]
مصباح الفقیه، ج۱۱، ص۳۲۴.
۵ - از شرایط اقتدا نمودن به امام جماعتاقتدا به کسی که قادر بر فصیح ادا کردن حروف نیست، در صورت توانایی بر ادای آن‌ها در حدّ واجب ، جایز است؛ هرچند مأموم فصیح‌تر از امام باشد [۶]
مهذب الاحکام، ج۸، ص۱۳۵ ۱۳۶
از فصاحت به معنای دوم نیز در باب صلات سخن گفته‌اند ۶ - از ویژگی های خطیب جمعهمستحب است خطیب جمعه فصیح و بلیغ باشد؛ بدین معنا که سخنانش روان و شیوا باشد؛ میان کلماتش ارتباط و تناسب وجود داشته باشد و کلمات برای مخاطبان نامأنوس نباشد و به ذهنشان دشوار نیاید ۷ - پانویس
۸ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۶۹۳، برگرفته از مقاله «فصاحت». |