مبتئس (مفردات‌نهج‌البلاغه)مبتئس (به ضم میم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای کسی است که در سختی است که حضرت علی (علیه‌السلام) از این واژه در همین معنی استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیمبتئس (به ضم میم) به کسی گفته می‌شود که در سختی است. ۲ - کاربردهاآن حضرت (علیه‌السلام) در این خصوص فرموده است: «فکنت الرجاء للمبتئس و البلاغ للملتمس؛ خدایا تو امیدی به کسی که گرفتار است و تو اجابت کننده‌ای به آنکه التماس و دعا می‌کند.» ۳ - پانویس
۴ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مبتئس»، ص۱۰۸. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|