متجریمتجرّی، مکلّفِ مرتکب مخالفت اعتقادی نسبت به تکالیف مولا می‌باشد. و در اصول فقه کاربرد دارد. ۱ - تعریفمتجری، کسی است که با مولای خود مخالفت اعتقادی ورزیده، هر چند در واقع، مخالفتی ننموده است، بنابراین، شخص که قطع دارد عملی، محبوب مولا یا مبغوض اواست و سپس عمل محبوب را ترک و یا عمل مبغوض را انجام می‌دهد و پس از آن پی می‌برد که عملی را که ترک کرده، در واقع مبغوض مولا، و عملی را که انجام داده است، محبوب مولا بوده و او در قطع خود اشتباه کرده است، به چنین فردی متجری و به عمل او تجرّی می‌گویند. [۲]
صدر، محمد باقر، جواهر الاصول، ص۷۵.
[۱۰]
سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۳، ص۱۶۷۶.
[۱۱]
فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص۱۸۹.
[۱۶]
مغنیه، محمد جواد، علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید، ص۲۱۵.
[۱۷]
بروجردی، حسین، نهایة الاصول، ص۴۱۷.
[۱۸]
شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۳، ص۲۸۹.
۲ - قبح فعلی متجرینکته: در این که متجری، علاوه بر قبح فاعلی و سوء سریرت (بد سرشت بودن)، قبح فعلی نیز دارد و عملش مستحق عقاب است یانه، اختلاف وجود دارد. ۳ - عنوان مرتبطتجرّی . ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۸۷، برگرفته از مقاله «متجرّی». |