حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
لینک کوتاه

آتشکده کوسان

اثر ثبت‌شده در فهرست آثار ملی ایران

آتشکده کیوس بن قباد برادر انوشیروان ساسانی مربوط به سده‌های اولیه قبل از اسلام است و در شهرستان بهشهر، روستای کوهستان بهشهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۵۴۱۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. و پس از اسلام در قرن هفتم هجری قمری مقبره سادات بابلکانی و مدفن امیر کمال الدین و امیر شمس الدین بابلکانی قرار داده شده است و محوطه اطراف آن بر اساس اسناد تاریخی موقوفه قبرستان اهالی کوهستان بوده که امروزه نیز بعنوان قبرستان از آن استفاده می شود.

آتشکده و مقبره سادات بابلکانی
نامآتشکده و مقبره سادات بابلکانی
کشورایران
استاناستان مازندران
شهرستانشهرستان بهشهر
بخشمرکزی دهستان کوهستان
اطلاعات اثر
نام محلیروستای کوهستان
نام‌های دیگرآتشکده
کاربریآتشکده
کاربری کنونیمقبره سادات
دیرینگیدوران‌های تاریخی پس از اسلام
دورهٔ ساخت اثردوران‌های تاریخی پس از اسلام
مالک فعلی اثرموقوفات روستای کوهستان
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت۱۶۷۱
تاریخ ثبت ملی۲۷ مرداد ۱۳۶۴
آتشکده کوسان
آتشکده و مقبره سادات بابلکانی
روی نقشه ایران
۳۶°۴۰′۴۵″شمالی ۵۳°۲۷′۵۰″شرقی / ۳۶٫۶۷۹۱۱°شمالی ۵۳٫۴۶۳۸۱°شرقی / 36.67911; 53.46381

موقعیت تاریخی

منطقهٔ «کوسان» یا همان کوهستان، دارای قدمت بسیار زیادی است و تاریخ آن به قبل از اسلام و حتی قبل از تاریخ بر می‌گردد. کوسان بی نقطه بر وزن سوزان نام شخصی بوده نائی و نی نواز که در زمان یکی از سلاطین قدیم می‌زیست و کوسان نوعی از خوانندگی را نیز گویند.

به‌طور کلی ناحیه جنوبی دریای مازندران به ویژه اطراف بهشهر از گذشته بسیار دور از اهمیّت سیاسی، تاریخی و نظامی فوق‌العاده‌ای برخوردار بوده‌است. بررسی و کاوش‌هایی که در سواحل دریای مازندران مانند غارِ هوتو و غار کمربند، که نزدیک آبادیِ «شهید آباد» (تروجن) که در کوهستان قرار دارد، انجام گرفته قدمت این ناحیه را به دوره غارنشینیِ بشر رسانده‌است.

بنا بر گواهی تاریخ، قریه‌ای که اکنون به کوهستان معروف است زمانی «طوسان» نام داشت که به دست «طوس نوذر» که از خاندان «کیانیان» بوده بنیاد شده‌است.

و سبب بنایش را آن دانند که طوس نوذر فرمانده لشکر «کیخسرو» بود که در امور سلطنتی همواره کار شکنی می‌نموده و با «فریبرز» پسر «کیکاوس» هم آهنگی نشان می‌داد، از این رو هنگامی که کیخسرو بر حریفان خود غالب شد با جمعی از آل نوذر به جانب طبرستان روانه شد و مدتی را در بیشه «ناروَن»، که یکی از نواحی طبرستان بود، پناه گرفت و چندی بعد قصبه‌ای در «پنجاه هزار» در محلّی که معروف به کوسان بود، ساخت و آن را «طوسان» نامید. بعد از حمله اعراب و مسلمانان به سرزمین ایران «باو» نوه «کیوس» از یزدگرد سوم در ری جدا شد و به کوسان رفت و ظاهراً قصد داشت پس از جمع‌آوری سپاه به یزدگرد بپیوندد و با مسلمانان نبرد کند ولی به این آرزوی خود نرسید زیرا که یزدگرد به سرزمین خراسان رسید و در همان‌جا کشته شد. آنگاه که جریان قتل یزدگرد به گوش وی رسید در آتشکده کوسان گوشه نشینی اختیار کرده و با سر تراشیده به نیایش و عبادت مشغول شد.

طوسان طوسان (اِخ) نام محلی که برحسب روایت، طوس نوذر سردار کیخسرو ساخت در محلی که کوسان نام داشت و آن در ناحیهٔ پنجاه هزار مازندران است. (کتاب مازندران و استراباد رابینو فصل۷ ص۱۶۰ بخش انگلیسی)

کوسان (اِخ) نام قصبه ای باشد از مازندران (برهان)(ناظم الاطباء) همان کوس (آنندراج) همان کوس یعنی قصبهٔ مازندران (فرهنگ رشیدی)

رابینو آرد:دِه کوسان که کنار رودخانه کوسان در چهار میلی غربی اشرف می‌باشد. ابن اسفندیار می‌نویسد: کوسان در پای قلعهٔ آب دارا واقع بود. این قلعه بدون شک همان قلعهٔ دارا (دز دارا) است که نزدیک آن قریه مرزن آباد واقع بوده و گفته‌اند طوس نوذر که فرمانده لشکر کیخسرو بود قصبه ای در پنجاه هزار ساخت در محلی که معروف به کوسان بود آن را طوسان نامید. محل قلعه ای که او ساخته بود هنوز تا زمان ابن اسفندیار در هنگامی که لومان دون خوانده می‌شد معلوم بود. کیوس جد باو (باقر) در این نقطه آتشکده ای ساخت. کوسان در قرن نهم هجری اقامتگاه سادات بابلکانی بود. (مازندران و استرآباد رابینو ترجمهٔ وحیدمازندرانی ص۲۱۵) از آثار به جای مانده تاریخی به دست می‌آید که مردم طبرستان در زمان ساسانیان پیرو دین زرتشت بوده‌اند. در کوهستان نیز آتشکده‌ای از دوره ساسانیان به جا مانده‌است که بنای آن را به «کیوس جد باو» نسبت داده‌اند. در زمان قبادِ ساسانی چند جای از مازندران و طبرستان آباد شد و از آن جمله آتشکده شهر کوسان بود که به دست کیوس فرزند بزرگ قباد و برادر انوشیروان در موقع حکمرانی او در قسمت طبرستان و مازندران بنیاد گردید. نقطه‌ای که آتشکده ساخت هنوز بقایای آن در روستای کوهستان (وجود دو قلعه تاریخی در ضلع جنوبی) باقی است و به همان نام خوانده می‌شود.

جستارهای وابسته

  • آثار ملی ایران
  • فهرست آتشکده‌های ایران
  • باوندیان

منابع

  1. ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
آخرین نظرات
  • استان مازندران
  • ایران
  • ایران
  • ایران
  • ایران
  • ایران
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.