آهار

طبیعت روستای آهار بسیار چشم‌نواز است و رودخانه‌های خروشان در اطراف این روستا سبب خنکی هوای این منطقه در فصل‌های گرم سال می‌شوند. این رودخانه‌ها سراسر دامنه‌ها و دره‌های اطراف روستای آهار را سیراب می‌کنند و باعث سرسبزی این نواحی می‌شوند.

نام اصلی و باستانی روستا «اوهار» بوده‌است که این نام هنوز هم با ترکیب «گل‌اوهر» به محلی که مدخل روستا و در انتهای جاده فشم و ایگل می‌باشد، اطلاق می‌شود. «او» به معنای آب و «هر» به معنای آسیاب می‌باشد. اوهر به معنای آبادی می‌باشد که آب فراوان برای احداث آسیاب دارد. نامی که خود آهاری‌ها به روستایشان می‌دهند «اوهار» است. گاه نیز «گل اوهر» نامیده می‌شود. اوهر به معنی آبِ روان است. هرچند آنهایی که باریک‌بینانه‌تر به این نام نگریسته‌اند، آهار را بازمانده واژه «آهور» دانسته‌اند. «هور» به معنی خورشید است. پس آهار یعنی: «سرزمین خورشید». این معنی درست‌تر به گمان می‌رسد.

جمعیت این روستا بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ حدود ۷۰۲ نفر در ۲۳۲ خانوار بوده‌است. مردم آهار به گویش تجریشی که گونه‌ای از گویش‌های فارسی-مازندرانی است صحبت می کنند.

• حسین کریمان
• آتشگاه قصران

• «ویکی انگلیسی».
• «روستای آهار».