ابوالعلاء شیرازی
ابوالعلاء شیرازی یا ابوالعلاء فارسی از پزشکان نامآور قرن چهارم هجری و اهل شیراز بود. ابوالعلاء همراه با مجوسی اهوازی و ابن مندویه اصفهانی از شاگردان ابوماهر فارسی بود. او در زمان عضدالدوله امیر آل بویه سپاهیان را معالجه میکرد و در یکی از لشکرکشیها که بیماری تبنوبه (مالاریا) بیداد میکرد بر حسب اتفاق به تأثیر مواد آرسنیکی در درمان تبنوبه پی برد و اولین کسی است که در اثر تیزبینی و دقت و تکیه بر عمل متجاوز از هزار سال قبل این دارو را برای درمان مالاریا به کار بردهاست. در کتابخانه مدرسه نواب مشهد کتابی در طب به نام بیان و تبیین نوشتهٔ فردی به نام ابوالعلاء بن زهر که معاصر سلطان الدوله بویهی بود، موجود است که احتمال میرود اثر همین دانشمند باشد. او در سال ۳۸۰ هجری قمری درگذشت.
ابوالعلاء شیرازی | |
---|---|
درگذشت | ۱۰۰۱ |
ملیت | ایران |
شناختهشده برای | درمان مالاریا |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | پزشکی |
پانویس
- ↑ پزشکان نامی پارس، جلد اول، ص ۱۵۷
منابع
- میر، محمد تقی (۱۳۶۸)، پزشکان نامی پارس، جلد اول، شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز