استخوان‌بندی بیرونی
استخوان‌بندی بیرونی (به انگلیسی: Exoskeleton) بسیاری از جانداران به جای اسکلت محوری داخلی، دارای استخوان‌بندی محافظتی بیرونی هستند. این اسکلت بیرونی بدن جانور را از صدمات محیطی محافظت می‌نماید. حشرات، میگوها و حلزون و بسیاری از موجودات دیگر دارای این نوع استخوان‌بندی می‌باشند.
انواع
اسکلت بیرونی در بسیاری از رده‌های جانوری مانند بندپایان، نرم‌تنان، سخت‌پوستان، عنکبوتیان و گونه‌های دیگر دیده می‌شود. جنس استخوان‌بندی بعضی از آنان از غضروف تشکیل شده است.
تاریخچه
فسیل‌های یافته شده نشان دهنده وجود جانوران با اسکلت بیرونی در دوره کامبرین (حدود ۵۵۰ میلیون سال پیش) و بعضی از پوست‌اندازان در دوره پرکامبرین می‌باشد.
منابع
- «Phanerozoic trends in skeletal mineralogy driven by mass extinctions». Nature. دریافت‌شده در ۲ ژوئن ۲۰۱۴.
- Ewer، John. «How the Ecdysozoan Changed Its Coat». PMID. دریافت‌شده در ۲ ژوئن ۲۰۱۴.