اس‌تی‌اس-۴۱-بی

• جرم:
  • هنگام پرتاب مدارگرد: ۲۵۰٬۴۵۲ پوند (۱۱۳۶۰۳کیلوگرم)
  • هنگام فرود مدارگرد : ۲۰۱٬۲۳۸ پوند (۹۱۲۸۰کیلوگرم)
  • ظرفیت ترابری دی‌اف‌آی: ۴۹٬۲۱۴ پوند (۲۲۳۲۳کیلوگرم)
• حضیض : ۱۶۶ مایل دریایی (۳۰۷ کیلومتر)
• اوج : ۱۷۱ مایل دریایی (۳۱۷ کیلومتر)
• زاویهٔ شیب مدار: ۲۸.۵ درجه
• دوره تناوبی : ۹۰.۸ دقیقه

راهپیمایی فضایی

• مک‌کندلس و استوارت – راهپیمایی فضایی ۱
• آغاز: ۷ فوریه ۱۹۸۴
• پایان: ۷ فوریه ۱۹۸۴
• طول: ۵ ساعت و ۵۵ دقیقه
• مک‌کندلس و اتسوارت – راهپمایی فضایی ۲
• آغاز: ۹ فوریه ۱۹۸۴
• پایان: ۹ فویه ۱۹۸۴
• طول: ۶ ساعت و ۱۷ دقیقه

چلنجر از مرکز فضایی کندی در ۳ فوریه ۱۹۸۴ ماموریتش را آغاز کرد. دو ماهواره مخابراتی حدود ۸ ساعت پس از آغاز ماموریت در مدار مستقر شد، یکی وستار و برای وسترن یونیون و دیگری پالاپا بی-۲ برای اندونزی. ماژول حمل محموله برای هر استقرار دو ماهواره دچار اشتباه شد و هر دو ماهواره در مداری پایین‌تر از حد انتظار قرار گرفت. در نتیجه، هر دو ماهواره در ماموریتِ اس‌تی‌اس-۵۱-ا با موفقیت بازیابی شد. در بین خدمه اس‌تی‌اس-۴۱-بی، فرمانده ونس دی براند دومین پروازش را انجام داد.

در روز چهارمِ ماموریت، فضانورد مک‌کندلس و استوارت اولین راهپیمایی فضایی را به شکل جدید انجام دادند. راهپیمایی‌ایی که بدون اتصال به ایستگاه و به کمک واحد انتقال سرنشین‌دار انجام شد؛ که اولین در نوع خودش بود. مک‌کندلس نیز اولین ماهواره انسانی در مدارِ زمین بود که در مدار ۳۲۰ پا (۹۸ متر) بود. در هفتمین روز ماموریت ساتوارت و مک‌کندلس هر دو راهپیمایی فضایی انجام دادند تا روالیِ جذبِ ماهواره را تمرین نمایند؛ ماهواره سولار ماکسیسم می‌بایست از فضا جذب و تعمیر گردد که برای اس‌تی‌اس-۴۱-سی برنامه‌ریزی شده‌بود.

اس‌تی‌اس-۴۱-بی همچنین موفق به پروازدادن ماهواره اس‌پاس-۱ شد. این ماهواره متعلق به آلمان غربی بود. اینبار نیز محموله به دلیل مشکلات برقی در محل محمل حموله باقی‌ماند. در این ماموریت شش موش زنده در عرشه میانی حضور داشت. به علاوهٔ یک دوریین سینماییِ ۳۶۰. ۷ روز و ۲۳ ساعت و ۱۵ دقیقه و ۵۵ ثانیه، زمان دقیق ماموریت شاتل بود که در ۱۱ فوریه ۱۹۸۴ به پایان رسید. ساعت فرود ۷:۱۵ صبح به وقت شرقی بود. برای اولین بار شاتل در تاسیسات فرود شاتل در مرکز فضایی کندی فرود آمد. این اولین فرودِ شاتل در این مرکز بود. از این فرود یک فیلمِ مستند به شکل آیمکس تهیه شد. نام آن آرزو زندست نام گرفت. شاتل چلنجر در این پرواز ۲.۸ میلیون مایل پرواز و ۱۲۷ دور به دور زمین چرخید.

این نشان توسط رابرت مک‌کال طراحی شده بود که با ۱۱ ستاره، به نشان یازدهمین پرواز شاتل، مزین شده بود. سطحِ نشان بیانگر استقرار ماهواره در سمت چپ نشان، و فضانوردی بر روی واحد حمل سرنشین در سمت راست نشان بود.

ناسا شروع سنت نواختن موسیقی برای فضانوردان را طی برنامه جمینی و اولین بار برای خدمهٔ آپولو ۱۵ آغاز کرد. این آهنگ‌ها توسط اعضای خانواده یا خود فضانورد انتخاب شده و برای او در شروع روز پخش می‌شود.

• توصفات ماموریت ناسا بایگانی‌شده در ۴ مه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine
• اطلاعاتِ اضافی بایگانی‌شده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine
• اس‌تی‌اس-۴۱ب، نکات برجسته ویدئویی