اورانیوم-۲۳۵

اورانیوم-۲۳۵ یکی از ایزوتوپ‌های کم‌یاب‌تر اورانیوم است که بین ۰/۷۱۹۸ تا ٠/۷۲۰۲ درصد (کم‌تر از یک درصد) اورانیوم طبیعی را تشکیل می‌دهد؛ بر خلاف ایزوتوپ اورانیوم-۲۳۸ که درصد غالب اورانیوم موجود در طبیعت را تشکیل داده است. این ایزوتوپ شکاف‌پذیر است و به عبارتی، اورانیوم-۲۳۵ تنها ایزوتوپ قابل شکافتی است که توانایی ایجاد و تداوم واکنش زنجیره‌ای هسته‌ای را داراست و تنها ایزوتوپ فسیلی با هستهٔ دیرینه است که در طبیعت به اندازهٔ قابل توجهی یافت می‌شود.

اورانیوم-۲۳۵، U

قطعه از فلز اورانیوم که از ایزوتوپ اورانیوم-۲۳۵ غنی شده است.
عمومی
نماد	U
نام‌ها	اورانیوم-۲۳۵، U-۲۳۵
پروتون‌ها	۹۲
نوترون‌ها	۱۴۳
اطلاعات هسته
فراوانی طبیعی	۰/۷۱۹۸ تا ۰/۷۲۰۲٪
نیمه‌عمر	۷۰۳٬۸۰۰٬۰۰۰ سال
ایزوتوپ‌های والد	Pa Np Pu
محصولات واپاشی	Th
جرم ایزوتوپ	۲۳۵٫۰۴۳۹۲۹۹ u
اسپین	۷/۲−
انرژی مازاد	۴۰۹۱۴٫۰۶۲ ± ۱٫۹۷۰ keV
انرژی بستگی	۱۷۸۳۸۷۰٫۲۸۵ ± ۱٫۹۹۶ keV
حالت‌های واپاشی
حالت واپاشی	انرژی واپاشی (MeV)
آلفا (Alpha)	۴٫۶۷۹
ایزوتوپ‌های اورانیوم جدول کامل نوکلیدها

اورانیوم-۲۳۵، دارای نیمه عمر ۷۰۳٫۸ میلیون سال است و در سال ۱۹۳۵ میلادی توسط فیزیک‌دان کانادایی آرتور جفری دمپستر کشف شد. سلاح هسته‌ای پسر کوچک که در ششم اوت سال ۱۹۴۵ میلادی در فاجعهٔ هیروشیما به کار رفت از اورانیوم-۲۳۵ ساخته شده بود.