اولتیماتوم آلمان به لیتوانی

شهر بندری مِمِل (کلایپدا امروزی) و منطقه کلایپدا جمعیت غالباً آلمانی‌زبان دارد، ولی بنابر مادهٔ ۹۹ معاهدهٔ ورسای کنترل به شکل موقت به متفقین اروپایی داده شده بود. دولت‌های فرانسه و لهستان بر آن بودند که ممل را به یک شهر بین‌المللی تبدیل کنند، و لیتوانی هم ادعای حاکمیت بر این منطقه را داشت. تا ۱۹۲۳, وضعیت شهر هنوز تعیین نشده بود، و لیتوانی در ژانویهٔ ۱۹۲۳ به آن حمله کرد و بندر را به تصرف درآورد. پس از عدم موفقیت متفقین در مذاکره با لیتوانی، امر به جامعه ملل ارجاع شد. در سامبر ۱۹۲۳، شورای اجرایی جامعه کمیته‌ای برای تحقیق در باب موضوع تشکیل داد. رای «کمیته کلایپدا» بر آن بود که منطقه جزئی از لیتوانی بشود و منطقه به صورت خودمختار اداره شود. شورای اجرایی جامعه ملل تصمیم کمیته را در ۱۴ مارس ۱۹۲۴ تصویب کرد و قدرت‌های متفقین و لیتوانی هم بعدها آن را تأیید کردند.

در ۱۹۳۹ و در پی ظهور نازیسم، آلمان اولتیماتومی به لیتوانی داد و به این کشور هشدار داد که اگر منطقهٔ کلایپدا را ترک نکند ارتش آلمان به این کشور حمله خواهد کرد. جامعهٔ ملل نیز نتوانست مانع پیوستن کلایپدا به آلمان نازی شود. از چهار کشوری که در ۱۹۲۴ در کنوانسیون کلایپدا در مورد الصاق این منطقه به لیتوانی را امضا کرده بودند، فرانسه و بریتانیا سیاست مماشات با آلمان نازی را پی گرفته بودند و ژاپن و ایتالیا از آلمان حمایت می‌کردند.

در نهایت لیتوانی مجبور شد در ۲۲ مارس به خواسته‌های آلمان تن در دهد. کلایپدا آخرین اضافات ارضی به آلمان پیش از آغاز جنگ جهانی دوم بود و این امر تنش‌ها در اروپا را تشدید کرد.