اچ‌ام‌اس دریدنوت (۱۹۰۶)
اچ‌ام‌اس دریدنوت (به انگلیسی: HMS Dreadnought) یک نبردناو نیروی دریایی بریتانیا بود که سال ۱۹۰۶ تولید شد. طراحی این نبردناو انقلابی در زمینه کشتی‌های جنگی به حساب می‌آمد به گونه‌ای که نام آن، «دریدنوت»، بر یک نسل از نبردناوها نهاده شد و تمامی نبردناوهای پیش از آن «پیش‌دریدنوت» نام گرفتند. ورود دریدنوت به عرصه، مرحله جدیدی از مسابقه تسلیحاتی دریایی بین بریتانیا و آلمان پیش جنگ جهانی اول را سبب گشت.
| پیشینه | |
|---|---|
| مالک |  |
| سفارش ساخت: | ۱۳ دسامبر ۱۹۰۵ |
| سازنده: | کشتی‌سازی پورتسموث |
| آب‌اندازی: | ۲ اکتبر ۱۹۰۵ |
| آغاز کار: | ۱۰ فوریه ۱۹۰۶ |
| اعزام: | ۲ دسامبر ۱۹۰۶ |
| پایان ماموریت: | فوریه ۱۹۱۹ |
| سرنوشت: | فروخته‌شده برای اوراقی، ۹ مه ۱۹۲۱ |
| مشخصات اصلی | |
| وزن: | معمول: ۱۸۴۱۰ تنبارگیری کامل: ۲۱۰۶۰ تن |
| درازا: | ۵۲۷ فوت (۱۶۰٫۶ متر) |
| پهنا: | ۸۲ فوت ۱ اینچ (۲۵٫۰ متر) |
| آبخور: | ۲۹ فوت ۷٫۵ اینچ (۹٫۰ متر) |
| نیرومحرکه نصب شده: | ۱۸ × دیگ بخار لوله‌آبی۲۳۰۰۰ اسب بخار (۱۷۰۰۰ کیلو وات) |
| پیشرانه: | ۴ × میل کاردان، ۲ × توربین بخار |
| سرعت: | ۲۱ گره (۳۹ کیلومتر بر ساعت؛ ۲۴ مایل بر ساعت) |
| برد: | ۶٬۶۲۰ مایل دریایی (۱۲٬۲۶۰ کیلومتر؛ ۷٬۶۲۰ مایل) در سرعت ۱۰ گره (۱۹ کیلومتر بر ساعت؛ ۱۲ مایل بر ساعت) |
| خدمه تکمیلی: | ۷۰۰ نفر (۱۹۰۷)۸۱۰ نفر (۱۹۱۶) |
| مهمات: |
|
| زره: |
|
دریدنوت نخستین کشتی بزرگ جنگی بود که توان خود را از توربین بخار می‌گرفت. این مسئله آن را به پرسرعت‌ترین نبردناو جهان در هنگام تکمیل بدل ساخت.
ساخت
کار ساخت اچ‌ام‌اس دریدنوت از ماه اکتبر سال ۱۹۰۵ در کشتی‌سازی پورتسموث آغاز شد.
ویژگی‌ها
تسلیحات
این نبردناو ۱۸۰۰۰ تنی با ده توپ ۱۲ اینچ (۳۰۵ میلیمتر) در پنج برجک دو لول تسلیح شده بود. این تسلیحات توان آتش بیشتری نسبت به مجموع هر دو نبردناو موجود دیگر به دریدنوت می‌بخشید. بدین ترتیب، می‌توان گفت، طراحی‌های پیشین تقریباً «یک شبه» «منسوخ» شدند و به زودی عنوان جمعی «پیش‌دریدنوت» را بر آن‌ها نهادند.
پیش‌ران
دریدنوت نیرو محرکه خود را از ترکیبی از دیگ‌های بخار و توربین‌ها می‌گرفت و قادر بود به حداکثر سرعت ۲۱ گره (۳۹ کیلومتر بر ساعت)، بیش از ۳ گره (۶ کیلومتر بر ساعت) سریع‌تر از نبردناوهای پیشین، برسد. بدین شکل، دریدنوت سریع‌ترین نبردناو زمان خود بود.
تاریخچه عملیاتی
این کشتی پس از ۱۹ هفته ساخت‌وساز، روز ۱۰ فوریه سال ۱۹۰۶ به آب انداخته شد. این عمل به صورت تشریفاتی با بریده شدن آخرین مهار، توسط ادوارد هفتم، پادشاه بریتانیا که یونیفورم دریابد ناوگان بر تن داشت، صورت گرفت. دریابان کارل فن کورپر به نمایندگی از ویلهلم دوم، امپراتور آلمان، در این مراسم حضور داشت. به آب انداخته شدن دریدنوت مهم‌ترین حادثه دریایی منتهی به جنگ جهانی اول بود.
دریدنوت شش هفته بعد برای نخستین بار برای انجام آزمایش اولیه بخار، وارد دریا گردید. در این زمان کار ساخت دریدنوت هنوز به پایان نرسیده بود. این کشتی یک موفقیت بزرگ برای بریتانیا به حساب می‌آمد و آغازگر عصر جدیدی در توسعه نبردناوها بود. نام این نبردناو بر تمامی کشتی‌های جنگی هم نوع متعاقب نهاده گشت که "نبردناو دریدنوت" یا به اختصار "دریدنوت" نام گرفتند. ظهور دریدنوت موجب به پا شدن یک مسابقه تسلیحاتی دریایی گسترده بین قدرت‌های جهانی مخصوصاً بریتانیا و امپراتوری آلمان گشت.
دریدنوت ماه دسامبر سال ۱۹۰۶ وارد خدمت در نیروی دریایی بریتانیا شد. به عقیده برخی مسابقه تسلیحاتی دریایی به اندازه‌ای شدت گرفته بود که خود دریدنوت پیش از آن که وارد خدمت شود منسوخ به حساب می‌آمد.
دریدنوت فعالیت بسیار اندکی در جنگ جهانی اول داشت و تنها درگیری‌های جزئی را تجربه کرد.
منابع
- ↑ Konstam 2009, p. 6.
- ↑ Roberts 1992, p. 7.
- ↑ Hough 1965, p. 1–2.
- ↑ Hough 1965, p. 2.
- ↑ Hough 1965, p. 2–3.
- ↑ Hough 1965, p. 3.