بارفتن

بارْفَتَن اصطلاحی است که از دوره قاجار در ایران به نوعی شیشه نیمه‌شفاف و ضخیم و نقشدار و نیز بدل چینی گفته شده‌است. آن را ظاهراً به سبب مشابهت با سنگ اوپال، اوپالین یا اُپالی نیز خوانده‌اند.

بر خلاف شیشه‌های دیگری که شفافیّت در آن‌ها مطلوب است، گونه‌های مختلفِ کدر بارفتن، به رنگ‌های شیری و آبی روشن و سبزِ روشن و زرد و صورتی مرغوبتر است. اولین هنرمند درایران بنام صدراله سربندی فراهانی توانست در سال 1381باکیفیت بالادرچندرنگ تولید کند ونشان یک هنررابرای تولید شیشه بارفتن از سازمان میراث فرهنگی کسب کند اکنون بارفتن را به مارک های آمریکا ، مکزیک،آلمان،ترکیه و چین می شناسند. از لحاظ شهرت بارفتن ساخت آمریکا و مکزیک زبان زد هستند.