بارگیری بال
در آئرودینامیک، به وزن کل هواپیما تقسیم بر مساحت بال‌ها بارگیری بال گفته می‌شود. هر چه هواپیما سریع‌تر حرکت کند نیروی برآی بیشتری در هر واحد مساحتی بال‌ها ایجاد می‌شود، بنابراین یک بال کوچکتر می‌تواند در پرواز افقی وزن بیشتری را تحمل کند و در واقع بارگیری بال بیشتری را تحمل کند.
یک بال با بارگیری بسیار بالا، جنگنده رهگیر اف-۱۰۴ استارفایتر.
بارگیری بالاتر بال همچنین به معنای کاهش مانورپذیری آن نیز می‌باشد. به همین ترتیب سرعت نشست و برخاست آن نیز افزایش می‌یابد. این قانون در مورد جانوران زنده از جمله پرندگان و خفاش‌ها هم صدق می‌کند.
توزیع نیروی برآ، روی بال به صورت منحنی می‌باشد ، به طوری که هرچه به سمت نوک بال پیش می رویم از میزان نیروی برآ کاسته می‌شود تا اینکه در نوک بال این مقدار صفر می گردد.
منبع
- "Wing_loading" (به انگلیسی). وب‌گاه رسمی. Retrieved 2 اسفند 1388.
- مرکز مهندسی هوافضا