بالدوین یکم، امپراتور لاتین
بالدوین فلاندرز (هلندی: Boudewijn؛ ژوئیه ۱۱۷۲ – ح. ۱۲۰۵)، اولین امپراتور لاتین قسطنطنیه و کنت فلاندرز و هاینو بود که در جریان جنگ صلیبی چهارم از رهبران اصلی نیروهای صلیبی محسوب می‌شد و سرانجام توسط کالویان زندانی و پس از مدتی به قتل رسید.
| بالدوین فلاندرز | |
|---|---|
| امپراتور لاتین قسطنطنیه | |
| سلطنت | ۱۲۰۴–۱۲۰۵ |
| تاج‌گذاری | ۱۶ مه ۱۲۰۴ (ایا صوفیه) |
| جانشین | هنری فلاندرز |
| کنت فلاندرز | |
| سلطنت | ۱۱۹۴–۱۲۰۵ |
| پیشین | مارگارت یکم و بالدوین هشتم |
| جانشین | جوآن، کنتس فلاندرز |
| کنت هاینو | |
| سلطنت | ۱۱۹۵–۱۲۰۵ |
| پیشین | بالدوین پنجم |
| جانشین | جوآن، کنتس فلاندرز |
| زاده | ژوئیه ۱۱۷۲ والنسین |
| درگذشته | ح. ۱۲۰۵ ولیکو ترنوو |
| همسر(ان) | ماری شامپانی |
| فرزند(ان) | جوآن، کنتس فلاندرز مارگارت دوم، کنتس فلاندرز |
| خاندان | خاندان فلاندرز |
| پدر | بالدوین پنجم، کنت هاینو |
| مادر | مارگارت یکم، کنتس فلاندرز |