حساب کاربری
​
تغیر مسیر یافته از - بن گذشته
زمان تقریبی مطالعه: کمتر از 1 دقیقه
لینک کوتاه

بن ماضی

بُن گذشته، سِتاک گذشته، ماده گذشته، ریشه گذشته، یا بن ماضی یکی از دو گونهٔ بن در دستور زبان فارسی است.

فعل در زبان فارسی دارای دو بخش بن و شناسه است. بنِ فعل جزء اصلی و دربرگیرندهٔ معنای فعل است و شناسه بیان‌کنندهٔ تعداد و شخص.

برای رسیدن به بن ماضیِ فعل، لازم است که «ن» را از آخر مصدر آن فعل حذف کنیم؛ و این روش آسان‌ترین روش است. چند نمونه:

  • خواندن: خواند
  • دیدن: دید
  • رفتن: رفت
  • شدن: شد
  • خواندن: خواند
  • گفتن: گفت
  • شنیدن: شنید
  • خوردن: خورد
  • بردن: برد

منابع

  • انوری، حسن و احمدی گیوی، حسن (۱۳۷۵)، دستور زبان فارسی ۲، تهران: انتشارات فاطمی، ویرایش دوم، صص۱۹–۲۰.
  • فرشیدورد، خسرو، فعل و گروه فعلی و تحول آن در زبان فارسی (پژوهشی در دستور تاریخیِ زبان فارسی)، تهران
انتشارات سروش، ۱۳۸۴، ص۹۱.

جستارهای وابسته

  • بن (دستور زبان)
  • بن مضارع
  • فعل
  • شناسه
آخرین نظرات
  • دستور زبان فارسی
  • فعل
  • زبان فارسی
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.