بوئتیوس

انیکیوس مانلیوس بوئتیوس (به لاتین: Boethius)، فیلسوف مسیحی سده ششم میلادی زاده رم است. او بسیاری از آثار فیلسوفان و دانشمندان یونان باستان را به لاتین برگرداند. افزون بر این بوئتیوس آثار بسیاری نیز برجا گذاشت: منطق کهن (به لاتین: Logica Vetus)، پرآوازه‌ترین اثر ارسطو که تا نیمه سده دوازدهم میلادی در دسترس بود، همچنین در باب اجزاء زودفهم که در آن به توضیح کلمات پرداخته شده و عبارات تفهیم و ساده‌سازی شده‌است، یعنی آن چه سنگ‌بنای فلسفه مدرسی را تشکیل داده‌است؛ و سرانجام تعریف و تبیین فردیت در جای جوهر متعین طبیعت متعقل (به لاتین: Naturae Rationabilis Individua Substantia).

آبلار در وصف او می‌گوید:

بوتئوس ایمان خود و ما را به عنصری نفوذناپذیر و غیرقابل غلبه مبدل کرد

بوئتیوس در دروه پادشاهی تئودریک پادشاه گوت‌ها می‌زیست و پس از مدتی به خدمت او درآمد، اما به اتهام دسیسه‌چینی به سود امپراتور بیزانس به زندان افتاد و در همان جا درگذشت.

کتابی که در زندان با عنوان تسلّای فلسفه (به لاتین: De Consolatione Philosophie) نگاشت در قرون وسطی خوانندگان پرشماری پیدا کرد. این کتاب توسط سایه میثمی ترجمه و توسط انتشارات نگاه معاصر منتشر شده است. او یکی از خالقان انسان‌گرایی سده‌های میانه به‌شمار می‌رفت و سببی شد تا موسیقی منطبق با آرمان‌های باستان از منزلت بالاتری در حوزه فرهنگ برخوردار گردد.