بکرایی

بکرایی (Aegle marmelos) متعلق است به خانواده سداب و در هند، ایران، پاکستان و بنگلادش دیده شده‌است. این گیاه در هند به صورت سنتی به عنوان دارو و غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد. بکرایی در ختچه‌ای در اندازه متوسط است. خاردار و دارای برگ‌های مرکز نسبتاً دراز به طول ۵ سانتی‌متراست و برگچه‌های آن ظاهر بیضوی نوک تیز نازک دارند. گل‌های آن دارای مشخصات کلی انواع Citvusها و به رنگ سفید مایل به به سبز است. منشأ اصلی آن در هند بوده‌است. در جنوب ایران نیز وجود دارد میوه اش مدور به رنگ خاکستری گوشت دار و دارای طعم شیرین است. پوست بسیار سفتی دارد بسیار خوشبو و طعم مطبوع دارد. مطالعات بر روی میوه بکرایی نشان داد روغن‌های ضروری آن بر ضد ۲۱ نوع باکتری مؤثر می‌باشد. در تحقیقی اثر کنسانتره آب میوه بکرایی بر روی میزان گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، کرآتینین و فعالیت آنزیم سرم خون موش‌های صحرایی دیابتی اثرات کاهنده کنسانتره بکرایی بر میزان قند و چربی خون در موش‌های دیابتی مشاهده گردید. ریشه، دانه و میوه آن ارزش درمانی دارد. مغز آن شامل ترکیبات فعال از جمله کارتنوئید، فنولیک، آلکالوئید، ترپنوئید است که علیه بیماری‌های مزمن استفاده می‌شوند. شامل ویتامین‌های C,A، ویتامین، ریبوفلاوین، نیاسین است. همچنین برای درمان انگل‌های روده استفاده می‌شود. با کسب نتایج مطلوب و فراهم بودن شرایط تولید تجاری می‌توان از عصاره این میوه برای درمان انواع عفونت‌های میکروبی قارچی و به عنوان نگهدارنده غذایی و مؤثر در جلوگیری از سرطان و پیری زودرس استفاده نمود.