فرستنده-گیرنده
تِرَنسیوِر (فرستنده-گیرنده) در مباحث مهندسی مخابرات عبارت است دستگاهی متشکل از یک فرستنده و یک گیرنده که با هم مجتمع شده باشند. مدارهای دو بخش میتوانند کاملاً جدا باشند و دستگاه در بستهبندی مشترک باشد یا اینکه بخشهایی از مدار (از جمله آنتن و نوسانساز و مدولاتور) با هم مشترک باشند.
یک گوشی موبایل و یک دستگاه بیسیم هر دو مثالهایی از ترانسیور هستند که اولی فول دوپلکس و دومی هاف دوپلکس هستند. همچنین ارسال و دریافت میتواند روی یک فرکانس مشترک باشد (مثل بیسیم یا اسافپی) یا روی فرکانسهای مجزا (چون موبایل یا رادیو ماکس یا مخابرات ماهوارهای) صورت پذیرد.
منابع
- اصول مهندسی مخابرات، وحید طباطبا وکیلی، انتشارات دانشگاه علم و صنعت، ۱۳۷۴
- ITU-T
- Search Network Article on Transceivers