تریل (موسیقی)
تریل یا تری یا غَلت (به انگلیسی: Trill، به فرانسوی: Trille، به ایتالیایی: Trillo) از اصطلاحات موسیقی با علامت اختصاری «tr» نشانه ای است که اگر روی یک نت گذاشته شود، آن نت و نت بالاترش به صورت پی در پی و نسبتاً تُند به اندازه طول زمانی نت اصلی اجرا می‌شوند. اگر بخواهیم نت بالایی تریل را تغییر دهیم (با استفاده از علائم تغییر دهنده نظیر بمل b) علامت تغییر را در بالای تریل می‌نویسیم. گاه خط مواجی بعد از نشانه تریل تا ابتدای نت بعدی کشیده می‌شود.
نکاتی در مورد تریل
- نُتِ آغاز تریل
آغاز تریل امروزه از نت اصلی می‌باشد اما در گذشته (تا زمان هایدن و موتسارت) تریل از نت بالاتر شروع می‌شده‌است. در حال حاضر اگر آهنگساز بخواهد اجرای تریل از نت بالاتر آغاز شود، نت کوچکی (نُتِ پیشای کوتاه یا آپوجیاتورا) پیش از نت اصلی می‌نویسد.
- نُتِ پایان تریل
تریل معمولاً با نت اصلی به پایان می‌رسد. گاه در انتهای تریل یک «گروپتو»، نت اصلی را به نت پس از آن پیوند می‌دهد.
- تعداد نت‌های بکار رفته در تریل
تعداد نت‌های اصلی و بالایی در تریل بستگی به سلیقه اجراکننده و میزان درک او از مفهوم بیانی قطعه موسیقی دارد. واضح است که یک نت کشیده با سرعت (تمپو) کُند، تناوبِ بیشتری می‌طلبد تا یک نت کوتاه با سرعتِ تُند.
پانویس
- ↑ «غلت» [موسیقی] هم‌ارزِ «trill, shake, tr»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر پنجم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ (ذیل سرواژهٔ غلت3)
- ↑ منصوری، پرویز (۱۳۷۴). تئوری بنیادی موسیقی. تهران: کارنامه. صص. ۲۳۴. شابک ۹۶۴-۴۳۱-۰۰۱-۲.
منابع
- کمال پورتراب، مصطفی (۱۳۸۵). تئوری موسیقی. تهران: چشمه. صص. صفحه ۱۶۳٬۱۶۲٬۱۶۱. شابک ۹۶۴-۶۱۹۴-۲۷-۳.
- منصوری، پرویز (۱۳۷۴). تئوری بنیادی موسیقی. تهران: کارنامه. صص. صفحه ۲۳۴٬۲۳۳٬۲۳۲٬۲۳۱. شابک ۹۶۴-۴۳۱-۰۰۱-۲.
- وجدانی، بهروز (۱۳۷۱). فرهنگ تفسیری موسیقی. تهران: مترجم. صص. صفحه ۶۵۰.
- ناصری، فریدون (۱۳۸۲) [۱۳۷۸]. فرهنگ جامع اصطلاحات موسیقی. تهران: انتشارات روزنه. شابک ۹۶۴-۶۱۷۶-۶۷-۴.