در ریاضیات ، چندجمله ایهای وابسته لژاندر جوابهای متعارف:
(
1
−
x
2
)
d
2
d
x
2
P
ℓ
m
(
x
)
−
2
x
d
d
x
P
ℓ
m
(
x
)
+
[
ℓ
(
ℓ
+
1
)
−
m
2
1
−
x
2
]
P
ℓ
m
(
x
)
=
0
,
از معادله زیر موسوم به معادله لژاندر هستند:
d
d
x
[
(
1
−
x
2
)
d
d
x
P
ℓ
m
(
x
)
]
+
[
ℓ
(
ℓ
+
1
)
−
m
2
1
−
x
2
]
P
ℓ
m
(
x
)
=
0
که در آن شاخص ℓ و m (که اعداد صحیح هستند) به عنوان مرتبه و درجه چند جمله ای لژاندر وابسته میباشند. این معادله دارای جوابهای غیر صفر است و تنها در صورتی در [1, 1−] غیر منفردند که اعداد صحیح ℓ و m در شرط
0
≤
|
m
|
≤
|
ℓ
|
صدق کنند. هنگامی که شاخص m زوج باشد، این تابع یک چند جمله ای است. هنگامی که m برابر صفر و ℓ مقداری صحیح باشد، این توابع با چندجمله ایهای لژاندر معادلند. بهطور کلی هرگاه ℓ و m اعداد صحیح هستند، راه حلها معمولاً به عنوان «چندجمله ایهای لژاندر وابسته» خوانده میشود، حتی زمانی که m مقداری فرد بوده و معادله یک چندجمله ای نباشد. بهطور کلی رده عمومی این توابع با مقادیر واقعی یا مرکب دلخواه از ℓ و m توابع لژاندر هستند. در این حالت پارامترها معمولاً با حروف یونانی برچسب گذاری میشوند.
معادله دیفرانسیل معمولی لژاندر اغلب در فیزیک و سایر زمینههای فنی کاربرد دارد، به ویژه در زمان حل معادله لاپلاس (و معادلات دیفرانسیل با مشتقات جزئی وابسته) در مختصات کروی . توابع وابسته لژاندر نقشی حیاتی در تعریف هماهنگهای کروی دارد.
تعریف برای پارامترهای صحیح و غیر منفی ℓ و m
این توابع به صورت
P
ℓ
m
(
x
)
که در آن بالانویس نشان دهنده ترتیب تابع است، و نه توان P. در تعریف دقیق تر، آنها تعیینکننده مرتبه مشتق چندجملهایهای لژاندر هستند. (m ≥ ۰)
P
ℓ
m
(
x
)
=
(
−
1
)
m
(
1
−
x
2
)
m
/
2
d
m
d
x
m
(
P
ℓ
(
x
)
)
،توابع توصیف شده در این معادله با مقادیر مشخص شده از پارامترهای ℓ و m معادله دیفرانسیل عمومی لژاندر را برآورده میکنند. پاسخ معادله لژاندر Pℓ با تفکیک m به شرح زیر است:
(
1
−
x
2
)
d
2
d
x
2
P
ℓ
(
x
)
−
2
x
d
d
x
P
ℓ
(
x
)
+
ℓ
(
ℓ
+
1
)
P
ℓ
(
x
)
=
0.
علاوه بر این، بر طبق فرمول رودریگز داریم:
P
ℓ
(
x
)
=
1
2
ℓ
ℓ
!
d
ℓ
d
x
ℓ
[
(
x
2
−
1
)
ℓ
]
,
که P ℓ را میتوان به صورت زیر تعریف کرد:
P
ℓ
m
(
x
)
=
(
−
1
)
m
2
ℓ
ℓ
!
(
1
−
x
2
)
m
/
2
d
ℓ
+
m
d
x
ℓ
+
m
(
x
2
−
1
)
ℓ
.
این معادله گستره m را به ℓ ≤ m ≤ ℓ− محدود میکند. طبق تعریف P ℓ ، حاصل عبارت فوق با جایگزینی m± ، متناسب است. ضمن اینکه ضرایب توان در دو طرف معادله باید برابر باشد.
d
ℓ
−
m
d
x
ℓ
−
m
(
x
2
−
1
)
ℓ
=
c
l
m
(
1
−
x
2
)
m
d
ℓ
+
m
d
x
ℓ
+
m
(
x
2
−
1
)
ℓ
,
که از آن نتیجه میدهد ثابت تناسب برابر است با
c
l
m
=
(
−
1
)
m
(
ℓ
−
m
)
!
(
ℓ
+
m
)
!
,
بطوری که
P
ℓ
−
m
(
x
)
=
(
−
1
)
m
(
ℓ
−
m
)
!
(
ℓ
+
m
)
!
P
ℓ
m
(
x
)
.
نمادگذاری جایگزین
نمادگذاری زیر نیز در نوشتهها استفاده میشود:
P
ℓ
m
(
x
)
=
(
−
1
)
m
P
ℓ
m
(
x
)
تعامد
با فرض
0
≤
m
≤
ℓ
، این توابع شرط تعامد را به ازای مقدار ثابت m برآورده میکنند :
∫
−
1
1
P
k
m
P
ℓ
m
d
x
=
2
(
ℓ
+
m
)
!
(
2
ℓ
+
1
)
(
ℓ
−
m
)
!
δ
k
,
ℓ
که در آن δk , ℓ همان تابع دلتای کرونیکر است.
همچنین، این توابع شرط تعامد را به ازای مقدار ثابت ℓ نیز برآورده میکنند:
∫
−
1
1
P
ℓ
m
P
ℓ
n
1
−
x
2
d
x
=
{
0
if
m
≠
n
(
ℓ
+
m
)
!
m
(
ℓ
−
m
)
!
if
m
=
n
≠
0
∞
if
m
=
n
=
0
مقادیر منفی m و/یا ℓ
این معادله دیفرانسیل نسبت به تغییر علامت m کاملاً ناوردا است .
این توابع برای مقادیر منفی m همانگونه که در بالا نشان داده شدبرابر با مقادیر مثبت m هستند :
P
ℓ
−
m
=
(
−
1
)
m
(
ℓ
−
m
)
!
(
ℓ
+
m
)
!
P
ℓ
m
(این رابطه حاصل تعریف فرمول رودریگز است. این تعریف همچنین نشان میدهد که روابط بازگشتی مختلف برای مقادیر مثبت یا منفی m برقرار است .)
If
∣
m
∣
>
ℓ
t
h
e
n
P
ℓ
m
=
0.
این معادله دیفرانسیل همچنین تحت تغییر از ℓ تا ℓ − 1 − ناوردا است، و تابع برای مقادیر منفی ℓ به صورت زیر تعریف میشود
P
−
ℓ
m
=
P
ℓ
−
1
m
,
(
ℓ
=
1
,
2
,
.
.
.
)
.
پاریته
طبق تعریف تأیید میشود که توابع وابسته لژاندر هم زوج یا فرد میشوند، بطوری که
P
ℓ
m
(
−
x
)
=
(
−
1
)
ℓ
+
m
P
ℓ
m
(
x
)
چند گزینه نخست از توابع وابسته لژاندر
توابع وابسته لژاندر به ازای m = ۰
توابع وابسته لژاندر به ازای m = ۱
توابع وابسته لژاندر به ازای m = ۲
چند گزینه اول از توابع وابسته لژاندر، که شامل مقادیر منفی m نیز میباشند، عبارتند از:
P
0
0
(
x
)
=
1
P
1
−
1
(
x
)
=
−
1
2
P
1
1
(
x
)
P
1
0
(
x
)
=
x
P
1
1
(
x
)
=
−
(
1
−
x
2
)
1
/
2
P
2
−
2
(
x
)
=
1
24
P
2
2
(
x
)
P
2
−
1
(
x
)
=
−
1
6
P
2
1
(
x
)
P
2
0
(
x
)
=
1
2
(
3
x
2
−
1
)
P
2
1
(
x
)
=
−
3
x
(
1
−
x
2
)
1
/
2
P
2
2
(
x
)
=
3
(
1
−
x
2
)
P
3
−
3
(
x
)
=
−
1
720
P
3
3
(
x
)
P
3
−
2
(
x
)
=
1
120
P
3
2
(
x
)
P
3
−
1
(
x
)
=
−
1
12
P
3
1
(
x
)
P
3
0
(
x
)
=
1
2
(
5
x
3
−
3
x
)
P
3
1
(
x
)
=
−
3
2
(
5
x
2
−
1
)
(
1
−
x
2
)
1
/
2
P
3
2
(
x
)
=
15
x
(
1
−
x
2
)
P
3
3
(
x
)
=
−
15
(
1
−
x
2
)
3
/
2
P
4
−
4
(
x
)
=
1
40320
P
4
4
(
x
)
P
4
−
3
(
x
)
=
−
1
5040
P
4
3
(
x
)
P
4
−
2
(
x
)
=
1
360
P
4
2
(
x
)
P
4
−
1
(
x
)
=
−
1
20
P
4
1
(
x
)
P
4
0
(
x
)
=
1
8
(
35
x
4
−
30
x
2
+
3
)
P
4
1
(
x
)
=
−
5
2
(
7
x
3
−
3
x
)
(
1
−
x
2
)
1
/
2
P
4
2
(
x
)
=
15
2
(
7
x
2
−
1
)
(
1
−
x
2
)
P
4
3
(
x
)
=
−
105
x
(
1
−
x
2
)
3
/
2
P
4
4
(
x
)
=
105
(
1
−
x
2
)
2
رابطه بازگشتی
این توابع دارای تعدادی روابط بازگشتی اند:
(
ℓ
−
m
+
1
)
P
ℓ
+
1
m
(
x
)
=
(
2
ℓ
+
1
)
x
P
ℓ
m
(
x
)
−
(
ℓ
+
m
)
P
ℓ
−
1
m
(
x
)
2
m
x
P
ℓ
m
(
x
)
=
−
1
−
x
2
[
P
ℓ
m
+
1
(
x
)
+
(
ℓ
+
m
)
(
ℓ
−
m
+
1
)
P
ℓ
m
−
1
(
x
)
]
1
1
−
x
2
P
ℓ
m
(
x
)
=
−
1
2
m
[
P
ℓ
−
1
m
+
1
(
x
)
+
(
ℓ
+
m
−
1
)
(
ℓ
+
m
)
P
ℓ
−
1
m
−
1
(
x
)
]
1
1
−
x
2
P
ℓ
m
(
x
)
=
−
1
2
m
[
P
ℓ
+
1
m
+
1
(
x
)
+
(
ℓ
−
m
+
1
)
(
ℓ
−
m
+
2
)
P
ℓ
+
1
m
−
1
(
x
)
]
1
−
x
2
P
ℓ
m
(
x
)
=
1
2
ℓ
+
1
[
(
ℓ
−
m
+
1
)
(
ℓ
−
m
+
2
)
P
ℓ
+
1
m
−
1
(
x
)
−
(
ℓ
+
m
−
1
)
(
ℓ
+
m
)
P
ℓ
−
1
m
−
1
(
x
)
]
1
−
x
2
P
ℓ
m
(
x
)
=
1
2
ℓ
+
1
[
−
P
ℓ
+
1
m
+
1
(
x
)
+
P
ℓ
−
1
m
+
1
(
x
)
]
1
−
x
2
P
ℓ
m
+
1
(
x
)
=
(
ℓ
−
m
)
x
P
ℓ
m
(
x
)
−
(
ℓ
+
m
)
P
ℓ
−
1
m
(
x
)
1
−
x
2
P
ℓ
m
+
1
(
x
)
=
(
ℓ
−
m
+
1
)
P
ℓ
+
1
m
(
x
)
−
(
ℓ
+
m
+
1
)
x
P
ℓ
m
(
x
)
1
−
x
2
d
d
x
P
ℓ
m
(
x
)
=
1
2
[
(
ℓ
+
m
)
(
ℓ
−
m
+
1
)
P
ℓ
m
−
1
(
x
)
−
P
ℓ
m
+
1
(
x
)
]
(
1
−
x
2
)
d
d
x
P
ℓ
m
(
x
)
=
1
2
ℓ
+
1
[
(
ℓ
+
1
)
(
ℓ
+
m
)
P
ℓ
−
1
m
(
x
)
−
ℓ
(
ℓ
−
m
+
1
)
P
ℓ
+
1
m
(
x
)
]
(
x
2
−
1
)
d
d
x
P
ℓ
m
(
x
)
=
ℓ
x
P
ℓ
m
(
x
)
−
(
ℓ
+
m
)
P
ℓ
−
1
m
(
x
)
(
x
2
−
1
)
d
d
x
P
ℓ
m
(
x
)
=
−
(
ℓ
+
1
)
x
P
ℓ
m
(
x
)
+
(
ℓ
−
m
+
1
)
P
ℓ
+
1
m
(
x
)
(
x
2
−
1
)
d
d
x
P
ℓ
m
(
x
)
=
1
−
x
2
P
ℓ
m
+
1
(
x
)
+
m
x
P
ℓ
m
(
x
)
(
x
2
−
1
)
d
d
x
P
ℓ
m
(
x
)
=
−
(
ℓ
+
m
)
(
ℓ
−
m
+
1
)
1
−
x
2
P
ℓ
m
−
1
(
x
)
−
m
x
P
ℓ
m
(
x
)
اولین روابط بازگشتی:
P
ℓ
+
1
ℓ
+
1
(
x
)
=
−
(
2
ℓ
+
1
)
1
−
x
2
P
ℓ
ℓ
(
x
)
P
ℓ
ℓ
(
x
)
=
(
−
1
)
ℓ
(
2
ℓ
−
1
)
!
!
(
1
−
x
2
)
(
ℓ
/
2
)
P
ℓ
+
1
ℓ
(
x
)
=
x
(
2
ℓ
+
1
)
P
ℓ
ℓ
(
x
)
پارامتربندی زاویه ای
این توابع زمانی که متغیر از نوع زاویه ای لحاظ میشود بسیار مفیدند، مانند
x
=
cos
θ
:
P
ℓ
m
(
cos
θ
)
=
(
−
1
)
m
(
sin
θ
)
m
d
m
d
(
cos
θ
)
m
(
P
ℓ
(
cos
θ
)
)
با استفاده از رابطه
(
1
−
x
2
)
1
/
2
=
sin
θ
، چند نمونه از لیست ذکر شده در بالا ، به عنوان اولین چند جمله ایهای وابسته لژاندر به صورت زیر تبدیل میشوند:
P
0
0
(
cos
θ
)
=
1
P
1
0
(
cos
θ
)
=
cos
θ
P
1
1
(
cos
θ
)
=
−
sin
θ
P
2
0
(
cos
θ
)
=
1
2
(
3
cos
2
θ
−
1
)
P
2
1
(
cos
θ
)
=
−
3
cos
θ
sin
θ
P
2
2
(
cos
θ
)
=
3
sin
2
θ
P
3
0
(
cos
θ
)
=
1
2
(
5
cos
3
θ
−
3
cos
θ
)
P
3
1
(
cos
θ
)
=
−
3
2
(
5
cos
2
θ
−
1
)
sin
θ
P
3
2
(
cos
θ
)
=
15
cos
θ
sin
2
θ
P
3
3
(
cos
θ
)
=
−
15
sin
3
θ
P
4
0
(
cos
θ
)
=
1
8
(
35
cos
4
θ
−
30
cos
2
θ
+
3
)
P
4
1
(
cos
θ
)
=
−
5
2
(
7
cos
3
θ
−
3
cos
θ
)
sin
θ
P
4
2
(
cos
θ
)
=
15
2
(
7
cos
2
θ
−
1
)
sin
2
θ
P
4
3
(
cos
θ
)
=
−
105
cos
θ
sin
3
θ
P
4
4
(
cos
θ
)
=
105
sin
4
θ
روابط متعامدی که در بالا ذکر شد، در این فرمول آمدهاست:
برای مقدار ثابت m ,
P
ℓ
m
(
cos
θ
)
به ازای پارامتر θ در بازه
[
0
,
π
]
sin
θ
:
∫
0
π
P
k
m
(
cos
θ
)
P
ℓ
m
(
cos
θ
)
sin
θ
d
θ
=
2
(
ℓ
+
m
)
!
(
2
ℓ
+
1
)
(
ℓ
−
m
)
!
δ
k
,
ℓ
همچنین، به ازای ℓ ثابت:
∫
0
π
P
ℓ
m
(
cos
θ
)
P
ℓ
n
(
cos
θ
)
csc
θ
d
θ
=
{
0
if
m
≠
n
(
ℓ
+
m
)
!
m
(
ℓ
−
m
)
!
if
m
=
n
≠
0
∞
if
m
=
n
=
0
در ازای θ،
P
ℓ
m
(
cos
θ
)
جوابهای معادله زیر است
d
2
y
d
θ
2
+
cot
θ
d
y
d
θ
+
[
λ
−
m
2
sin
2
θ
]
y
=
0
به عبارت دقیق تر، با توجه به صحیح بودن
0
≤
m
، معادله فوق تنها زمانی دارای پاسخهای نامعمول خواهد بود که رابطه
λ
=
ℓ
(
ℓ
+
1
)
برای هر ℓ صحیح بزرگتر از m صدق کند ، و این پاسخها متناسبند با
P
ℓ
m
(
cos
θ
)
.
منابع
Arfken, G.B.; Weber, H.J. (2001), Mathematical methods for physicists , Academic Press, ISBN 0-12-059825-6 ; Section 12.5. (Uses a different sign convention.)
Belousov, S. L. (1962), Tables of normalized associated Legendre polynomials , Mathematical tables, vol. 18, Pergamon Press .
Condon, E. U.; Shortley, G. H. (1970), The Theory of Atomic Spectra , Cambridge, England: Cambridge University Press, OCLC 5388084 ; Chapter 3.
Courant, Richard ; Hilbert, David (1953), Methods of Mathematical Physics, Volume 1 , New York: Interscience Publischer, Inc .
Dunster, T. M. (2010), "Legendre and Related Functions" , in Olver, Frank W. J. ; Lozier, Daniel M.; Boisvert, Ronald F.; Clark, Charles W. (eds.), NIST Handbook of Mathematical Functions , Cambridge University Press, ISBN 978-0521192255 , MR 2723248
Edmonds, A.R. (1957), Angular Momentum in Quantum Mechanics , Princeton University Press, ISBN 0-691-07912-9 ; Chapter 2.
Hildebrand, F. B. (1976), Advanced Calculus for Applications , Prentice Hall, ISBN 0-13-011189-9 .
Koornwinder, Tom H.; Wong, Roderick S. C.; Koekoek, Roelof; Swarttouw, René F. (2010), "Orthogonal Polynomials" , in Olver, Frank W. J. ; Lozier, Daniel M.; Boisvert, Ronald F.; Clark, Charles W. (eds.), NIST Handbook of Mathematical Functions , Cambridge University Press, ISBN 978-0521192255 , MR 2723248
Schach, S. R. (1973) New Identities for Legendre Associated Functions of Integral Order and Degree , Society for Industrial and Applied Mathematics Journal on Mathematical Analysis, 1976, Vol. 7, No. 1: pp. 59–69
پیوند به بیرون