تکیهگاه (ریاضی)
تکیهگاه در ریاضی، یک تابع مجموعهای از نقاط است که تابع به ازای آنها صفر نباشد. اگر تابع روی یک فضای توپولوژیک تعریف شده باشد آنوقت تکیه گاه تابع، بستار (یا closure) مجموعهای از نقاط است که تابع به ازای آنها صفر نباشد. این مفهوم بهطور گستردهای در آنالیز ریاضی استفاده میشود؛ و نقش مهمی در انواع مختلف تئوریهای دوگانگی (duality) در ریاضیات دارد.
فرمولبندی
فرض کنید
تکیهگاه
تکیهگاه بسته
زمانی که
از آنجایی که اشتراک مجموعههای بسته خود مجموعهای بسته است،
تکیهگاه فشرده
توابع با تکیهگاه فشرده بر روی فضای توپولوژی
منابع
- ↑ «تکیهگاه» [ریاضی] همارزِ «support»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هشتم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸ (ذیل سرواژهٔ تکیهگاه1)
- ویکیپدیای انگلیسی