جان چارلز فیلدز
جان چارلز فیلدز (انگلیسی: John Charles Fields؛ زاده ۱۴ مهٔ ۱۸۶۳ درگذشته ۹ اوت ۱۹۳۲) یک دانشمند در زمینهٔ ریاضیات اهل کانادا و بنیانگذار مدال فیلدز برای موفقیتهای برجسته در ریاضیات بود. نخستین مدال فیلدز در سال ۱۹۳۶ اهدا شد و از سال ۱۹۵۰ به اینسو این مدال هر چهار سال یکبار در در کنگرهٔ بینالمللی ریاضیدانان به دو، سه یا چهار دریافت کنندهٔ زیر ۴۰ سال اهدا گردیدهاست.
جان چارلز فیلدز | |
---|---|
زادهٔ | ۱۴ مهٔ ۱۸۶۳ |
درگذشت | ۹ اوت ۱۹۳۲ (۶۹ سال) |
آرامگاه | Hamilton Cemetery |
ملیت | کانادا |
شناختهشده برای | مدال فیلدز، Fields Institute |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | ریاضیات |
دانشجویان دکتری | Samuel Beatty |
زندگی
فیلدز متولد همیلتون، انتاریو، صاحب یک فروشگاه چرم بود، فارس فارغالتحصیل از مؤسسه همیلتون کالج در سال ۱۸۸۰ و دانشگاه تورنتو در سال ۱۸۸۴ قبل از رفتن به ایالات متحده برای تحصیل در دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور، مریلند. زمینه دریافت دکترای خود را در سال ۱۸۸۷، پایاننامه او، تحت عنوان راه حلها و راه حلهای انتزاعی Symbolic توسط انتگرال تعریف معادله dny / dxn = xmy ، در مجله آمریکایی ریاضیات در سال ۱۸۸۶ منتشر شد.
زمینهها برای دو سال در جانز هاپکینز تدریس میشود قبل از پیوستن به دانشکده کالج Allegheny در Meadville، پنسیلوانیا. در آن زمان، با تحقق بخشیدن به تحقیقات ریاضی در آمریکای شمالی، او در سال ۱۸۹۱ برای اروپا ترک کرد، عمدتاً در برلین، گوتینگن و پاریس قرار گرفت، جایی که او با برخی از بزرگترین ذهنهای ریاضی زمان، از جمله کارل وایرشتراس، فلیکس کلین، فردیناند جورج فبرنیوس و ماکس پلانک. زمینه همچنین دوستی با Gösta Mittag-Leffler را آغاز کرد، که طول عمر آنها را تحمل میکرد. او شروع به انتشار مقالات بر روی یک موضوع جدید، توابع جبری، که ثابت میکند که زمینه مفیدترین تحقیقات حرفهای خود را.
زمینهها در سال ۱۹۰۲ به کانادا برگزیده شد تا در دانشگاه تورنتو سخنرانی کند. او در کشور خود از تولدش خستگی ناپذیری برای افزایش ریاضیات در محافل علمی و عمومی کار کرد. او با موفقیت به مجلس قانونگذاری انتاریو برای کمک هزینه تحصیلی ۷۵٬۰۰۰ دلاری برای این دانشگاه لابی کرد و به ایجاد شورای تحقیقات ملی کانادا و بنیاد پژوهشی انتاریو کمک کرد. فیلدها از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۵ به عنوان رئیس مؤسسه سلطنتی کانادایی خدمت میکردند، در طی آن زمان او تمایل داشت که این مؤسسه را به عنوان مرکز پیشرو در زمینه تحقیقات علمی بپوشاند، هرچند با موفقیت مخلوط شدهاست. اما تلاشهای او در ساختن کنفرانس بینالمللی ریاضیدانان (ICM) 1924 در تورنتو بسیار مهم بود. [۲] او سخنگوی ICM در سال ۱۹۱۲ در کمبریج [۳]، در سال ۱۹۲۴ در تورنتو و در سال ۱۹۲۸ در بولونیا بود.
زمینهها برای پیشرفت مدال فیلدز، شناخته شدهاست، که بعضی از آنها جایزه نوبل ریاضی را در نظر گرفتهاند، هرچند که بین جوایز تفاوت وجود دارد. اولین بار در سال ۱۹۳۶ اهدا شد، مدال مجدداً در سال ۱۹۵۰ مجدداً به اجرا درآمد و هر چهار سال یکبار از آن استفاده شدهاست. این مدال هر چهار سال به دو تا چهار ریاضیدانان زیر ۴۰ سال اعطا میشود که سهم مهمی را در این زمینه اختصاص دادهاند.
زمینه شروع برنامهریزی جایزه در اواخر دهه ۱۹۲۰ بود، اما با توجه به بدتر شدن سلامت، هرگز از اجرای مدال در طول عمر وی دیده نشد. او در ۹ اوت ۱۹۳۲ پس از یک بیماری سهماهه فوت کرد. در اراده او، ۴۷۰۰۰ دلار برای صندوق مدال فیلد گذاشت.
فلیدز به عنوان عضو انجمن سلطنتی کانادا در سال ۱۹۰۷ و همکار انجمن سلطنتی لندن در سال ۱۹۱۳ انتخاب شدند.
مؤسسه Fields در دانشگاه تورنتو به افتخار او نامگذاری شد
منابع
- «John Charles Fields». دریافتشده در ۳ آوریل ۲۰۱۴.