حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
لینک کوتاه

جزایر لانگرهانس

ناحیه‌ای از پانکراس

جزایر لانگرهانس (به انگلیسی: Islets of Langerhans) مناطقی درون لوزالمعده هستند که هورمون‌های گلوکاگون، انسولین، آمیلین، سوماتواستاتین، پلی‌پپتید پانکراسی و گرلین را ترشح می‌کنند و اهمیت بالایی در متابولیسم گلوکز دارند.

جزایر لانگرهانس
جزایر لانگرهانس
Islet of Langerhans (mouse) in its typical proximity to a blood vessel; insulin in red, nuclei in blue.
جزایر لانگرهانس
ساختار جزایر لانگرهانس.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینinsulae pancreaticae
MeSHD007515
TA98A05.9.01.019
TA23128
FMA16016

این سلول‌ها در سال ۱۸۶۹ توسط کالبدشناس-آسیب‌شناس آلمانی پاول لانگرهانس کشف شدند. جزایر لانگرهانس ۱ تا ۲ درصد از حجم لوزالمعده را تشکیل داده و ۱۰ تا ۱۵ درصد از جریان خون آن را دریافت می‌کنند.

فهرست

  • ۱ ساختار
  • ۲ انواع سلول‌ها
  • ۳ نگارخانه
  • ۴ منابع

ساختار

حدود یک میلیون از این جزایر در لوزالمعدهٔ یک انسان بالغ وجود دارد که هر یک از آن‌ها به‌طور میانگین، ۰/۲ میلی‌متر قطر دارد. هر کدام از جزایر لانگرهانس، توسط کپسولی از رشته‌های نازک بافت همبند از بافت‌های دیگر لوزالمعده، جدا می‌شود.

انواع سلول‌ها

هورمون‌های تولیدشده در جزایر پانکراس به‌طور مستقیم توسط (حداقل) پنج نوع سلول به جریان خون ترشح می‌شوند. در رَت‌ها، انواع سلول‌های درون‌ریز جزایر لانگرهانس، شامل انواع زیر هستند:

  • سلول‌های آلفا (تولیدکنندهٔ گلوکاگون، ۱۵ تا ۲۰ درصد کل سلول‌ها)
  • سلول‌های بتا (تولیدکنندهٔ انسولین و آمیلین، ۶۵ تا ۸۰ درصد کل سلول‌ها)
  • سلول‌های دلتا (تولیدکنندهٔ سوماتواستاتین، سه تا ده درصد کل سلول‌ها)
  • سلول‌های گاما یا PP (تولیدکنندهٔ پلی‌پپتید پانکراسی، سه تا پنج درصد کل سلول‌ها)
  • سلول‌های اپسیلون (تولیدکنندهٔ گرلین، کمتر از یک درصد کل سلول‌ها)

نسبت سلول‌های بتا در جزایر لانگرهانس، بسته به گونه متفاوت است. این تعداد در انسان حدود 40 – ۵۰ درصد است. علاوه بر سلول‌های تولیدکننده هورمون، سلول‌های استرومایی (فیبروبلاست‌ها)، سلول‌های عروقی (سلول‌های اندوتلیال، پریسیت‌ها)، سلول‌های ایمنی (گرانولوسیت‌ها، لنفوسیت‌ها، ماکروفاژها، سلول‌های دندریتیک) و سلول‌های عصبی در جزایر لانگرهانس، وجود دارند. مقدار زیادی خون از جزایر لانگرهانس عبور می‌کند. در هر دقیقه به ازای هر ۱ گرم از جزایر لانگرهانس، 5 – ۶ میلی‌لیتر خون در آن‌ها جریان پیدا می‌کند. این میزان، تا ۱۵ برابر بیشتر از بافت برون‌ریز لوزالمعده است.

این جزایر می‌توانند از طریق ارتباط پاراکراین و اتوکراین بر یکدیگر تأثیر بگذارند و سلول‌های بتا به‌طور الکتریکی با ۶ تا ۷ سلول بتای دیگر، جفت می‌شوند، اما نه به انواع سلول‌های دیگر.

منابع

  1. ↑ Langerhans P (1869). "Beitrage zur mikroscopischen anatomie der bauchspeichel druse". Inaugural-dissertation. Berlin: Gustav Lange.
  2. ↑ Pour, Parviz M.; Standop, Jens; Batra, Surinder K. (January 2002). "Are islet cells the gatekeepers of the pancreas?". Pancreatology. 2 (5): 440–448. doi:10.1159/000064718. PMID 12378111. S2CID 37257345.
  3. ↑ Barrett KE, Boitano S, Barman SM, Brooks HL (2009-07-22). Ganong's review of medical physiology (23 ed.). McGraw Hill Medical. p. 316. ISBN 978-0-07-160568-7.
  4. ↑ «Functional Anatomy of the Endocrine Pancreas». www.vivo.colostate.edu. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۱۲.
  5. ↑ Sleisenger, edited by Mark Feldman, Lawrence S. Friedman, Lawrence J. Brandt; consulting editor, Marvin H. (2015). Sleisenger & Fordtran's gastrointestinal and liver disease pathophysiology, diagnosis, management (10th ed.). St. Louis, Missouri: Elsevier Health Sciences. ISBN 978-1-4557-4989-8.
  6. ↑ Sleisenger, edited by Mark Feldman, Lawrence S. Friedman, Lawrence J. Brandt; consulting editor, Marvin H. (2015). Sleisenger & Fordtran's gastrointestinal and liver disease pathophysiology, diagnosis, management (10th ed.). St. Louis, Missouri: Elsevier Health Sciences. ISBN 978-1-4557-4989-8.
  7. ↑ Elayat AA; el-Naggar MM; Tahir M; Bassam dahrouj (1995). "An immunocytochemical and morphometric study of the rat pancreatic islets". Journal of Anatomy. 186. (Pt 3) (Pt 3): 629–37. PMC 1167020. PMID 7559135.
  8. ↑ Jansson, Leif; Barbu, Andreea; Bodin, Birgitta; Drott, Carl Johan; Espes, Daniel; Gao, Xiang; Grapensparr, Liza; Källskog, Örjan; Lau, Joey (2016-04-02). "Pancreatic islet blood flow and its measurement". Upsala Journal of Medical Sciences (به انگلیسی). 121 (2): 81–95. doi:10.3109/03009734.2016.1164769. ISSN 0300-9734. PMC 4900068. PMID 27124642.
  9. ↑ Jansson, Leif; Barbu, Andreea; Bodin, Birgitta; Drott, Carl Johan; Espes, Daniel; Gao, Xiang; Grapensparr, Liza; Källskog, Örjan; Lau, Joey (2016-04-02). "Pancreatic islet blood flow and its measurement". Upsala Journal of Medical Sciences (به انگلیسی). 121 (2): 81–95. doi:10.3109/03009734.2016.1164769. ISSN 0300-9734. PMC 4900068. PMID 27124642.
  10. ↑ Kelly, Catriona; McClenaghan, Neville H.; Flatt, Peter R. (2011). "Role of islet structure and cellular interactions in the control of insulin secretion". Islets. 3 (2): 41–47. doi:10.4161/isl.3.2.14805. PMID 21372635.
  • مبانی طب داخلی سیسیل
آخرین نظرات
  • انسولین
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.